Κωστής Παλαμάς | Το Φιλολογικό Σαλόνι της Οδού Ασκληπιού 3 (1884 - 1935)
Το σημαντικότερο φιλολογικό σαλόνι της εποχής ήταν το σπίτι του Παλαμά στην οδό Ασκληπιού 3. Στο σπίτι αυτό έζησε ο Παλαμάς το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του (1884 - 1935), οπότε μετακόμισε στην Πλάκα.
Το σπίτι αυτό είχε δυό ορόφους, που επικοινωνούσαν μεταξύ τους με εσωτερική σκάλα. Μια εξωτερική μαρμάρινη σκάλα οδηγούσε από την εξώθυρα του δρόμου κι από την αυλή του σπιτιού στην είσοδο του επάνω ορόφου, όπου διέμενε ο Παλαμάς.
Στο σπίτι αυτό του Παλαμά γίνονταν τα βράδια, κυρίως τα Σαββατόβραδα, φιλολογικές συγκεντρώσεις με λογοτέχνες και λόγιους της εποχής, οι οποίοι συζητούσαν για την πνευματική ζωή και τη σύγχρονη λογοτεχνική κίνηση, αλλά και για τη μοντέρνα ευρωπαϊκή λογοτεχνία.
Στο φιλολογικό αυτό κύκλο του Παλαμά ανήκαν ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Μιλτιάδης Μαλακάσης, ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, ο Ιωάννης Γρυπάρης, ο Ανδρέας Καρκαβίτσας, ο Λάμπρος Πορφύρας, ο Παύλος Νιρβάνας και άλλοι, οι οποίοι διάβαζαν στις βραδυνές τους συναθροίσεις έργα τους, κάθε νέα δημιουργία τους στην ποίηση, το θέατρο ή το διήγημα.
Το ιστορικό αυτό σπίτι του Παλαμά, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του και έγραψε τα πιο πολλά από τα έργα του, κατεδαφίστηκε το 1966, παρόλες τις διαμαρτυρίες και έγγραφες αναφορές του πνευματικού κόσμου. Στον τύπο της εποχής είχε χαρακτηριστεί ως "πνευματικό έγκλημα".
Σήμερα, η πολυκατοικία που έχει ανεγερθεί στη θέση του στεγάζει το Ίδρυμα Κωστή Παλαμά.
"Εκεί κάθε Σάββατο, καμιά φορά και συχνότερα επί χρόνια πολλά τότε, με τα πρωτόλειά μας στην αρχή, με τα ώριμα έργα μας ύστερα, πεζογράφοι και ποιηταί, εκεί στο σπίτι του δασκάλου, Δροσίνηδες, Χατζόπουλοι, Καμπύσηδες, Νιρβάνηδες, Πορφύρηδες, Γρυπάρηδες, Σημηριώτηδες, όλοι σ' ένα γραφείο με στοίβα τα βιβλία και τα χαρτιά σε ράφια ως το ταβάνι της κάμαρας."
Μιλτιάδης Μαλακάσης, Άπαντα Β΄, 1964
Γ. Ροϊλός, Οι ποιητές Φιλολογικός Σύλλογος «Παρνασσός». Μεγάλοι ποιητές της γενιάς του 1880. (π. 1919)
Στα δεξιά απεικονίζεται ο Α. Προβελέγγιος να διαβάζει κάποιο ποίημά του, ενώ από τα αριστερά προς τα δεξιά διακρίνονται οι Γ. Στρατήγης, Γ. Δροσίνης, I. Πολέμης, K. Παλαμάς (στο κέντρο) και Γ. Σουρής
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
[…] ''Γυρίζοντας με λεωφορείο από την πλατεία Ομονοίας στο ξενοδοχείο που έμενα, στο Καρτιέ-Λατέν, τον τελευταίο μήνα πριν απ’ τον γυρισμό μου στην Ελλάδα, ήρθε κι εκάθισε απέναντί μου ακριβώς ο G. de Chirico. Χαιρετιστήκαμε με θέρμη, και πάραυτα εκείνος άρχισε να μου μιλάει για τη σημασία που ’δινε σε τέτοια συναντήματα, σημασία μεταφυσική, ταυτόσημη με τη σημασία που δίνανε οι αρχαίοι στους οιωνούς… Μου μίλησε για τον Μπαίκλιν, αναφέροντας πως αυτός είναι – όπως είχε πει κι ο Νίτσε – ο μόνος μεταφυσικός ζωγράφος. Του αντέτεινα πως τα κοσμοθεωρητικά ιδεώδη μιας τέχνης έχουν πρωταρχική σημασία, μα πως άλλη τόσην έχει η έγκυρη συμβολική έκφραση των ιδεωδών τούτων στη γλώσσα της τέχνης.
