Πλατεία Αμερικής
της Άννας Στάικου
Σκοτεινές πολυκατοικίες
Στις ταράτσες κάποια ρούχα στεγνώνουν
Ένα περιβάλλον γενικά σε πλήρη μεταβολή
Θυμίζει καραβάνια που πάνε κι έρχονται
και κάπου εν τω μέσω της λεωφόρου τα παλιά ξύλινα κάρα
με σουράβλι καρότσα, όταν μετέφεραν ξύλα, κάρβουνα και
τους νεκρούς στα πρόχειρα ξυλόκουτα -κάποτε στην επαρχία-
Λίγοι αντέχουν και λιγοστοί εξακολουθούν και παραμένουν
Τα κάρα τα ανασυρμένα από της μνήμης τα έγκατα
επίσημα αποχαιρετούν τους ηλικιωμένους γείτονες
Τ΄ άλογα ξεφυσούν και κλείνουν το γόνυ
στο μέσο της άλλοτε λεωφόρου
Και κάποιοι επίμονοι λες και κρατούν σκοπιά στην καταιγίδα
Θα τους τυλίξει ή η αστραπή αλόγου ασημένια ουρά
η θα τους καταπιεί η βροντή
...........................................
ΣΗΜ οι κάθετοι δρόμοι είναι πλημμυρισμένοι με συνθήματα μίσους κατά των Ελλήνων
Ουδείς τολμά να τα σβήσει
Σα να έγραψαν οι Ναζί υβριστικά και φοβόμαστε μη μας πυροβολήσουν πισώπλατα τα ΕΣ-ΕΣ
Επιστρέφοντας στο σπίτι υποχρεωτικά περνάς από ένα υβρεολόγιο εναντίον σου λες και βρίσκεσαι σε κατοχή
Κι όμως οι
γείτονές μου έδωσαν μέχρι σήμερα ισχυρό μάθημα δημοκρατίας
Κρίμα
Πεθαίνουμε με τρομερή γελοιότητα
Αυτό δεν έχει ποτέ ξαναγίνει
..............................
η εικόνα με τα κάρα ως λογοτεχνική γραφή
όλα τ άλλα κυριολεκτικά
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου