γενναίοι της παρατήρησης δυστοπικοί
φωλιασμένη στην καρδιά μας η αγάπη
σαν ένα νεογέννητο
από τα χρόνια του χαλκού
από την γενιά των Μυκηναίων
παιδιά της Κομνηνής
λιθοξόοι στα παλαιολόγεια κράσπεδα
αγιογράφοι της εικόνας του εκτυφλωτικού ήλιου
μαίστορες των τεχνών
και εσείς οι ανιδιοτελείς που σκύψατε στον βάλτο
στον ταπεινό, στον εξόριστο
τείνοντας το χέρι μέχρι θανάτου
στον ταπεινό, στον εξόριστο
τείνοντας το χέρι μέχρι θανάτου
ο έρως είναι ο κραδασμός
αυτός ο καταιγιστικός
ο σαρωτικός
ο ανελέητος
ο απεριόριστος
ενας άνεμος σαρωτικός μας κυκλώνει
ήρεμη νύχτα αφέγγαρη , γαστέρα κύματος στο διάβα μας
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου