Τ ΑΕΡΑΚΙ

Πήρε μαΐστρος στην θάλασσα το μπλε της ιωδιώθηκε χυμένο στο πράσινό της στην προβλήτα τα παιδάκια γελούσαν με το αφροκόπημα οι άντρες καταπιάστηκαν με αναλύσεις τα γεγονότα έτρεχαν αλλά θαρρείς κι είχαμε χρόνο οι γυναίκες με τη σειρά τους αγκιστρώθηκαν στα στερεότυπά της αυτοσυντήρησης το όραμα κλείστηκε σε υπόγειο η αμεριμνησία φαρμακώθηκε ο χρόνος λιγόστευε και σκύλος εξαγριωμένος ζητούσε να σπάσει το μάνταλο Το γύρισε σε μανιασμένη θύελλα Το θαλασσινό τοπίο σε κουκκίδες χιλιάδες έσπασε Και εγώ αναζητώ ένα χαρτί ένα τσιγαρόχαρτο να γράψω δυο λέξεις ένα βαρκάκι και δυο λέξεις ριγμένο στην φουρτούνα να μπορέσει να σωθεί δυο λέξεις εσύ και εσύ




Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου