της Άννας Στάικου
Το ηλεκτροκαρδιογράφημα πιθανόν να μας σώσει
Κι όμως ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή
Οι ασύμμετροι βομβαρδισμοί στο νοητικό πεδίο με τόνους μελάνης και με χιλιάδες στόματα που ξεπετάγονταν από βρώμικες καταπακτές και ξερνούσαν βία και βωμολοχία
Εμείς επαναλαμβάναμε Όχι όλοι. Αλλά πολλοί
Το λούφαγμα δεν ήταν προφανές
Η απόσταση από το τμήμα που επλήγη και η βαθιά πληγή απλωνόταν και κάλυπτε, όλο και περισσότερο το κοινό μας κορμί
Κεντρικά ζωτικά όργανα κακοφόρμισαν και έκλεισαν με υπογραφές ρευστοποίησης εσωτερικής με θλιβερές προγραφές ονοματεπωνύμων
Είναι αργά περασμένα μεσάνυχτα
Ο ρόγχος διαρκής με την μαρμαρυγή να πηγαινοέρχεται
Εμείς -ποιοί ακριβώς εμείς;;--βουτήξαμε τα δάκτυλα σ αγκάθια και τρυπούν τα πληκτρολόγια την λεπτή καρδιά μας
Λαθέψαμε
Τους αφήσαμε να μας ανατινάξουν συνειδήσεις και αξίες, γερά στα θεμέλια αιώνες καρφωμένες.
Τι αναμεταξύ μας μεσολάβησε;; Ναι , ξέρω, ο άνθρωπος είναι ον αντιφατικό και πολλά τέτοια
Όμως τι αναμεταξύ μας συνέβη και επιτρέψαμε το άδειασμα στο γκρεμό πολλών συνανθρώπων μας;;
Πώς θα συνεχίσουμε με ανατιναγμένες τις υπάρξεις σε θραύσματα;;
Κι αναζητούμε και εξαίρουμε την «φιλία» τον «έρωτα» την «αγάπη»
ΠΗΓΗ:https://aklitonanna.blogspot.com/
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου