Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2019

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2016




Προς την «Πατησίων ΖΕΙ» - Ενταύθα
28/12/2016


Κείμενο: Αννα Στάικου

Τεύχος 41_

Τις προάλλες μ’ ένα mail –όπως το συνηθίζεις– μου ζήτησες να περιγράψω το εορταστικό κλίμα, στην πόλη μας, την Πατησίων,
​μετά από επιτόπια έρευνα.
Ζήτησες:
-1- Να συνομιλήσω με περαστικούς –εφοδιασμένη με το φορητό μαγνητόφωνο- και εν γένει με κατοίκους των Πατησίων! Η ερώτηση να είναι σχετικά με τα συναισθήματα που τους κατακλύζουν παραμονές των Χριστουγέννων.
-2- Να επισκεφτώ -με άπλετο χαμόγελο- τους καταστηματάρχες, να τους ρωτήσω εάν ο τζίρος είναι ικανοποιητικός και πριν φύγω να ευχηθώ ολοψύχως κάθε επιτυχία στην νέα χρονιά!
 Να συνομιλήσω στο διάλειμμα, με τα παιδάκια του δημοτικού στην Νικοπόλεως -αφού πάρω άδεια από τον διευθυντή- με ερώτημα εάν γνωρίζουν τα κάλαντα και εάν ξέρουν τον λόγο που λέμε τα κάλαντα! Επίσης -είχες την ενθουσιώδη ιδέα- να τυπώσουμε το λογότυπο της εφημερίδας σε μικρές κάρτες καλάντων και να τα κάνουμε δώρο στα παιδάκια!
-4- Θυμήθηκες και τον Δήμο…!!! Μου ζήτησες, να επισκεφτώ τους κηπουρούς και διακοσμητές των πάρκων -πλατειών και δέντρων- και τους υπαλλήλους καθαριότητας! Με ερώτημα: Εάν κατά την ανάρτηση των φώτων μετέχουν και οι κάτοικοι με ενθουσιασμό (sic)…. και εάν οι της καθαριότητας με χαρά και συγκίνηση θα αναφωνήσουν ευχές για τα Χριστούγεννα και οι νοικοκυρές-οικοδέσποινες θα τους φιλέψουν με χαρά τα εθιμοτυπικά γλυκίσματα!
Αυτό το εορταστικό ρεπορτάζ εν μέσω μνημονιακής χαλάζης…ονειρεύτηκες…..!
Του λόγου μου, ήρθε η ώρα να σου απαντήσω -ομολογώ με συγκίνηση- ότι όταν ονειρευόσουν το σημερινό τοπίο με σχέδιο και γεωμετρία χρονικά παρελθούσα, πάθαινα «μελλοντίτιδα» (δική μου έκφραση) και ονειρευόμουν το μέλλον με όρους κοινωνίας εν λειτουργία. Επομένως με χαρά αποδέχτηκα το «εμπνευσμένο» mail...!
Σου παραθέτω τα αποτελέσματα της έρευνας.
Πλησίασα διαβάτες και περαστικούς στο ύψος της Κεφαλληνίας, κρατώντας στο χέρι το μαγνητοφωνάκι.
«Από την Πατησίων ΖΕΙ, μια ερώτηση παρακαλώ»...
Λοιπόν… οι περισσότεροι ξένοι το 'βαζαν στα πόδια, όσοι παρέμεναν με κοιτούσαν με γέλιο και υπονοούμενο ότι ίσως είμαι τρελή!! Απευθύνθηκα σε Έλληνες. Άλλωστε βάδιζαν ιδιαιτέρως αργά. (αλήθεια εκδότη μου… γιατί όσο τα μνημόνια καλπάζουν βαδίζουν οι άνθρωποι λες και πατούν σε κόλλα ασφάλτου;;). Στην ερώτηση μου λοιπόν για το πώς αισθάνονται ομόφωνα απαντούσαν: «σα να είμαστε σε κάτεργο τιμωρημένοι»..!
Και ταυτόχρονα, συμπλήρωναν ότι: «εδώ στην Πατησίων μας φυσάει κάπως αεράκι, τουλάχιστον». Η ενθάρρυνση, ήταν κοινή των περισσοτέρων!
Αποφάσισα να απευθυνθώ σε νεαρότερες ηλικίες -μπας και πάρω και γω κουράγιο-.
Απελπίστηκα όμως. Στο πλησίασμα μου, με ρωτούσαν αν διαθέτουμε εκπτωτικά κουπόνια για live μουσική στην Πλατεία...! Το χειρότερό μου ώ... εκδότα μου ήταν που αγνοούσαν την πολύχρονη παρουσία μας..!
Περνάμε στα καταστήματα.
Οι καταστηματάρχες κολλημένοι στις καρέκλες τους πίσω από τις ταμειακές, είχαν ύφος και όψη πάγου. Αφύσικη κατάσταση. Σ' ένα κατάστημα προσπαθώντας να πιάσω κουβέντα, τους υπέδειξα ότι καλό θα ήταν να ακουγόταν μουσική την ώρα που ήταν η αγορά ανοιχτή... Και μια σουσουράδα, τι νομίζεις μου απάντησε;;
«Ακούω μόνο το πένθιμο εμβατήριο και το cd, έχει χαλάσει...»
Έχασα το μελλοντικό μου κέφι...! Την επομένη θα πήγαινα στο σχολείο...! Θα κυλούσε η ώρα φίνα με τα παιδάκια και τα χαχανητά...!
Το πρωί, επισκέφτηκα τον διευθυντή για άδεια συνομιλίας με τα παιδιά… Επέδειξα την ταυτότητα ως εφημερίδα και τα σχετικά. Άναυδος ο διευθυντής-άθελά του- γούρλωσε τα μυωπικά του μάτια. Έκλεισε την πόρτα στην πλάτη μου και με ύφος συνωμοτικό, με ρώτησε αν αληθεύει ότι το Λυσσιατρείο επαναλειτουργεί... Θριαμβευτικά του απαντώ καταφατικά.
Με πλησιάζει στο δεξί αυτί και μου είπε ψιθυριστά:
«Κλείσε τον εκδότη μέσα για τις γιορτές... Πάσχει από λυσσώδη τοκογλυφική φορολογία. Κλείσε τον άμεσα! Από μένα δεν θα βγει κουβέντα»… Μου έδωσε ένα σημείωμα εμψυχωτικό ότι στο τέλος θα τα καταφέρουμε κι αν δεν τα καταφέρουμε θα έχουμε τα ίδια κυπαρίσσια… Εμψυχωτικό το χαρακτήρισε...!
Έφυγα. Πλώρη για τον Δήμο μας! Θυμήθηκα την περσινή χρονιά που πήγαμε να κάνουμε ρεπορτάζ για τους άστεγους και οι άστεγοι μας ζήτησαν εχεμύθεια και να τους κρύψουμε από τα συνεργεία του ΚΥΑΔΑ…! Θυμάσαι εκδότη;;; Τότε βγήκες στα mail ως τσάρος πασών των Πατησιωτών και είπες:
«Σεβόμαστε την ελεύθερη βούληση των άστεγων συμπολιτών μας. Η ελευθερία αυτή είναι το τελευταίο τους οχυρό και δεν θα το παραδώσουν» Πέρυσι, σε παραδέχτηκα...!
Φέτος μου ανέθεσες τα κεράσματα με κουραμπιέδες και δίπλες...! Ας είναι...! Θυμήθηκα την μανούλα μου. Έφτιαχνε γλυκά και ένα κουτί από καλούδια με αποδέκτη την καθαριότητα... Ωραία ήταν...! Χαμογελάγαμε οι άνθρωποι αναμεταξύ μας.
Στον Δήμο, έφτασα με κάποια καθυστέρηση. Πέρασα στον χώρο των υπεύθυνων τεχνικών, ρωτώντας αν οι συμπολίτες μας συμμετέχουν στον στολισμό των πλατειών με χαρά... Οι τεχνικοί με κοίταξαν με βλέμμα cowboys στην Nevada... Δεν τόλμησα να περάσω στο δεύτερο ερώτημα αν θα επαναλειτουργήσει το έθιμο φιλέματος λιχουδιών... Δεν άντεξα να το ρωτήσω.
Στην επιστροφή έπεσα σε περίσκεψη. Θα έπρεπε να σου γράψω ότι μπλα μπλα η αγάπη υπάρχει και μπλα μπλα η πόλη θα ανακάμψει κτλ
Όμως στον παρόντα μας χρόνο κυριαρχούν παράσιτα συναισθηματικών διαδρομών. Πώς να τα υπερβεί κανείς ;;
Σου γράφω συμπερασματικά, αφού άφησα το απόσταγμα του περίεργου ρεπορτάζ να κατακάτσει στην καρδιά μου:
«Προς τον Εκδότη της Πατησίων ΖΕΙ –Ενταύθα
Η Πόλη μας αυτά τα Χριστούγεννα θα τα γιορτάσει με βάρος στην ψυχή. Η οικονομική αδυναμία είναι καταφανής. Η αγωνία για την επόμενη χρονιά είναι πελώρια. Σήμερα τα παλιά έθιμα έχουν ολοσχερώς εξαφανιστεί. Όμως ένας αέρας πνέει πάνω από τη πόλη. Ένας αέρας που λέει ότι ουδείς πλέον μπορεί να ισχυριστεί την αδήριτη ανάγκη να επαναθεμελιώσουμε με αληθινές αξίες ότι ανθρώπινο στον βίο μας έχουμε κατακτήσει.
Η αρχή μας είναι το άπλωμα της Χριστουγεννιάτικης νύχτας σας πνοή εμψύχωσης, θάρρους και ελπίδας.
Το κοινό μας είναι δεσμός ζεστός και δεν μπορούμε να το αφήσουμε να χαθεί»
Αυτόν τον επίλογο του παράξενου ρεπορτάζ καταθέτω.
Καλά Χριστούγεννα να έχουμε όλοι...!


Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ICE-3 Return

..............αντιμέτωποι με το συνεχές σφυροκόπημα της λογικής ο σκοπός της Αυτοκρατορίας είναι να αντικαταστήσει την λογική του ανθρώπου μ...