ΓΡΑΜΜΑ στην ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ
"το Ανατολικό Μέτωπο
ποτέ δεν είχε νέα
Ματωμένα σύννεφα σκέπαζαν το φως
Οταν έρθεις να προσέχεις τις νάρκες
Στο δικό μας μέτωπο τις μπήγουν επιφανειακά
Πάνω απ την γραμμή των φρυδιών με καρφί στην εσω οφθαλμική κώχη
Για να σε λησμονήσουμε
Ανοίξαν τα φτερά πάλι, τα κοράκια
Η αχλή κουβαλά αμνησία και μπόλικη ραστώνη
Οταν έρθεις, μόνο το μέτωπο των μικρών παιδιών θα είναι
ουρανός....
Τότε θα θυμηθούμε.."
Με πολλή αγάπη
Η ίδια πάντα
(κάπου στην Ελλάδα)
φωτό Robert Sellier
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου