ΙΣΤΟΡΙΚΑ1 Φεβρουαρίου 1862:
H Ναυπλιακή Επανάσταση κατά του Βασιλιά Όθωνα (από τα Αργολικά εφημερίδα)
H Ναυπλιακή Επανάσταση κατά του Βασιλιά Όθωνα (από τα Αργολικά εφημερίδα)
«Το Ναύπλιο -σύμφωνα με τον Κορδάτο- ήταν το σπουδαιότερο επαναστατικό κέντρο των αντιβασιλικών» εκείνης της εποχής. Ήταν μια ζωντανή πόλη, που επηρεαζόταν άμεσα από τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στη χώρα και που τη χαρακτήριζαν οι έντονες πολιτικές ζυμώσεις, γεγονός καθόλου περίεργο αφού υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας μετά την επανάσταση.
Επιπλέον, είχε γίνει το κέντρο υποδοχής όσων βρίσκονταν υπό δυσμένεια από το μοναρχικό καθεστώς. «Τους πιότερους, δηλαδή ανεπιθύμητους ή καταδικασμένους για πολιτικούς λόγους αξιωματικούς -γράφει ο Δ. Φωτιάδης- τους στέλνανε είτε εξόριστους στο Ανάπλι, «υπό αστυνομικήν επιτήρησιν», είτε να φυλακιστούν σ” ένα από τα δύο περίφημα κάστρα του, το Παλαμήδι ή την Ακροναυπλία».
Επιπλέον, είχε γίνει το κέντρο υποδοχής όσων βρίσκονταν υπό δυσμένεια από το μοναρχικό καθεστώς. «Τους πιότερους, δηλαδή ανεπιθύμητους ή καταδικασμένους για πολιτικούς λόγους αξιωματικούς -γράφει ο Δ. Φωτιάδης- τους στέλνανε είτε εξόριστους στο Ανάπλι, «υπό αστυνομικήν επιτήρησιν», είτε να φυλακιστούν σ” ένα από τα δύο περίφημα κάστρα του, το Παλαμήδι ή την Ακροναυπλία».
ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΩΝ
Οι επαναστάτες, χωρίς δυσκολία, κατέλαβαν πολύ γρήγορα όλα τα στρατηγικά σημεία της πόλης και τις δημόσιες υπηρεσίες. Ιδιαίτερη αντίσταση δεν συνάντησαν, πράγμα φυσικό αφού «οι αντιδραστικοί ήταν λίγοι, πολύ λίγοι, και ήταν κρυμμένοι στα σπίτια τους». Πρώτη ενέργεια των επαναστατών ήταν να απελευθερώσουν τους πολιτικούς κρατούμενους. Στη συνέχεια – και αφού είχαν επιβληθεί – σχημάτισαν πολιτοφυλακή από 400 Ναυπλιώτες και προχώρησαν σε καταμερισμό αρμοδιοτήτων.
Η Κυβέρνηση Αθ. Μιαούλη ενήργησε δραστήρια και συγκέντρωσε μέσα σε τρεις μέρες στρατό από επτά χιλιάδες άντρες στην Κόρινθο. Αρχηγός μπήκε ο υποστράτηγος Χαν, Ελβετός υπασπιστής του Όθωνα. Ο Όθωνας πήγε στην Κόρινθο και ζήτησε ο ίδιος από το βασιλικό στράτευμα να καταπνίξει την επανάσταση.
Πέντε ημέρες διήρκεσαν οι αψιμαχίες στρατού και επαναστατών στα Δερβενάκια και την πεδιάδα της Αργολίδας. Οι επαναστάτες αρνήθηκαν να παραδώσουν τα όπλα και βρέθηκαν αποκλεισμένοι στο Ναύπλιο.
Στις 8 Φεβρουαρίου έγινε φονική μάχη κατά την οποία σκοτώθηκαν και από τα δύο μέρη τρεις αξιωματικοί και 27 άνδρες. Άλλα 150 άτομα τραυματίστηκαν. Την 1η Μαρτίου έγινε γενική έφοδος του στρατού και οι επαναστάτες περιορίστηκαν μέσα στα τείχη του Ναυπλίου. Ο Χαν άρχισε τους κανονιοβολισμούς αλλά η Κυβέρνηση επιθυμούσε να σταματήσει η αιματοχυσία και έδωσε αμνηστία σε όλους εκτός από 15 άτομα οι οποίοι με ένα γαλλικό και ένα αγγλικό πλοίο απομακρύνθηκαν από το Ναύπλιο. Οι επαναστάτες κατέθεσαν τα όπλα στις 7 Απριλίου. Ο βασιλικός στρατός μπήκε και κατέλαβε την πόλη και τα φρούρια.
Η εξέγερση του Ναυπλίου δεν κατάφερε να ανατρέψει τον Οθωνα παρόλο που – έστω και χωρίς την ίδια δυναμικότητα – επεκτάθηκε στην υπόλοιπη Πελοπόννησο και στις Κυκλάδες. Αποτέλεσε όμως το σύνθημα για την ανατροπή του, την αρχή του τέλους της εξουσίας του. Η 8η του Απρίλη 1862, Κυριακή του Πάσχα, ήταν η τελευταία μέρα της αντίστασης των Ναυπλιωτών. Είχαν προηγηθεί διαπραγματεύσεις, με αποτέλεσμα το οθωνικό καθεστώς να δώσει αμνηστία στους εξεγερμένους, πλην των αρχηγών, που μαζί με άλλους, γύρω στους 200 με 300, φύγανε με αγγλικά καράβια για τη Σμύρνη.
Οι επαναστάτες, χωρίς δυσκολία, κατέλαβαν πολύ γρήγορα όλα τα στρατηγικά σημεία της πόλης και τις δημόσιες υπηρεσίες. Ιδιαίτερη αντίσταση δεν συνάντησαν, πράγμα φυσικό αφού «οι αντιδραστικοί ήταν λίγοι, πολύ λίγοι, και ήταν κρυμμένοι στα σπίτια τους». Πρώτη ενέργεια των επαναστατών ήταν να απελευθερώσουν τους πολιτικούς κρατούμενους. Στη συνέχεια – και αφού είχαν επιβληθεί – σχημάτισαν πολιτοφυλακή από 400 Ναυπλιώτες και προχώρησαν σε καταμερισμό αρμοδιοτήτων.
Η Κυβέρνηση Αθ. Μιαούλη ενήργησε δραστήρια και συγκέντρωσε μέσα σε τρεις μέρες στρατό από επτά χιλιάδες άντρες στην Κόρινθο. Αρχηγός μπήκε ο υποστράτηγος Χαν, Ελβετός υπασπιστής του Όθωνα. Ο Όθωνας πήγε στην Κόρινθο και ζήτησε ο ίδιος από το βασιλικό στράτευμα να καταπνίξει την επανάσταση.
Πέντε ημέρες διήρκεσαν οι αψιμαχίες στρατού και επαναστατών στα Δερβενάκια και την πεδιάδα της Αργολίδας. Οι επαναστάτες αρνήθηκαν να παραδώσουν τα όπλα και βρέθηκαν αποκλεισμένοι στο Ναύπλιο.
Στις 8 Φεβρουαρίου έγινε φονική μάχη κατά την οποία σκοτώθηκαν και από τα δύο μέρη τρεις αξιωματικοί και 27 άνδρες. Άλλα 150 άτομα τραυματίστηκαν. Την 1η Μαρτίου έγινε γενική έφοδος του στρατού και οι επαναστάτες περιορίστηκαν μέσα στα τείχη του Ναυπλίου. Ο Χαν άρχισε τους κανονιοβολισμούς αλλά η Κυβέρνηση επιθυμούσε να σταματήσει η αιματοχυσία και έδωσε αμνηστία σε όλους εκτός από 15 άτομα οι οποίοι με ένα γαλλικό και ένα αγγλικό πλοίο απομακρύνθηκαν από το Ναύπλιο. Οι επαναστάτες κατέθεσαν τα όπλα στις 7 Απριλίου. Ο βασιλικός στρατός μπήκε και κατέλαβε την πόλη και τα φρούρια.
Η εξέγερση του Ναυπλίου δεν κατάφερε να ανατρέψει τον Οθωνα παρόλο που – έστω και χωρίς την ίδια δυναμικότητα – επεκτάθηκε στην υπόλοιπη Πελοπόννησο και στις Κυκλάδες. Αποτέλεσε όμως το σύνθημα για την ανατροπή του, την αρχή του τέλους της εξουσίας του. Η 8η του Απρίλη 1862, Κυριακή του Πάσχα, ήταν η τελευταία μέρα της αντίστασης των Ναυπλιωτών. Είχαν προηγηθεί διαπραγματεύσεις, με αποτέλεσμα το οθωνικό καθεστώς να δώσει αμνηστία στους εξεγερμένους, πλην των αρχηγών, που μαζί με άλλους, γύρω στους 200 με 300, φύγανε με αγγλικά καράβια για τη Σμύρνη.
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου