Επειδή η Ελλάδα απειλείται με αφανισμό και αυτή η αλήθεια δεν γίνεται κατανοητή λόγω αισχρής ιδεοληψίας που διακατέχει πολλούς, εμποδίζοντας ως πανούκλα την συγκολλητική ουσία του υποκειμένου σε ένα ενεργό σύνολο με καθήκον την αναστροφή της καθοδικής πορείας, μια ανάρτηση (απόσπασμα) από το πρόσφατο παρελθόν με πλήρη καταγραφη της τραγωδίας των περισσοτέρων από το λαϊκό σώμα σε πρώτο πρόσωπο
εν είδει ημερολογίου καταγραφής του παρόντος χρονικού σημείου με λογοτεχνική ματιά, και αφορά διάφορετικούς ανθρώπινους χαρακτήρες:
+++
εν είδει ημερολογίου καταγραφής του παρόντος χρονικού σημείου με λογοτεχνική ματιά, και αφορά διάφορετικούς ανθρώπινους χαρακτήρες:
+++
"...........αν φύγεις απ την πατρίδα τί θα πάρεις σα φυλαχτό μαζί σου ;;;
ένα μανταλάκι.......
θα μου θυμίζει τα παιδικά ρούχα των παιδιών μου,το κρέμασμα μιας φωτογραφίας μουσκεμένης ,το άπλωμα ενός μαντηλιού απ το συρτάρι του πατέρα μου,τα γάντια της μάνας μου -εκείνα τα μαύρα τα επίσημα-,θα μου θυμίζει τη μια και μοναδική σου γραβάτα εκείνη που ήταν για τις κηδείες, το γραπτό .....α...εκείνο το γραπτό που πήρε το πρώτο βραβείο κι ο μικρός το ζωγράφισε με πολύχρωμα κραγιόνια ,το σινιάλο του καιρού που άπλωσε η βροχερή νυχτιά ,με χάδι στην ανοιξιάτικη χαίτη,
ένα μανταλάκι............
που κρέμαγα τους απλήρωτους λογαριασμούς για να τους βγάζω τη γλώσσα κάθε πρωί την ώρα που βούρτσιζα τα δόντια...........
που σκάλιζα τις άνεργες μέρες --μία ---μία----λες και το έρμο μανταλάκι ήταν ο τοίχος ολόκληρης της φυλακής...............
το κρέμασμα ενός χρονογραφήματος ,απλήρωτου την ημέρα που έκλεισε η εφημερίδα.......
θα πάρω ένα μανταλάκι θα το φιλώ και θα το κανακεύω.......
ενα μανταλάκι όλη μου η πατρίδα........" (2010----?)
ένα μανταλάκι.......
θα μου θυμίζει τα παιδικά ρούχα των παιδιών μου,το κρέμασμα μιας φωτογραφίας μουσκεμένης ,το άπλωμα ενός μαντηλιού απ το συρτάρι του πατέρα μου,τα γάντια της μάνας μου -εκείνα τα μαύρα τα επίσημα-,θα μου θυμίζει τη μια και μοναδική σου γραβάτα εκείνη που ήταν για τις κηδείες, το γραπτό .....α...εκείνο το γραπτό που πήρε το πρώτο βραβείο κι ο μικρός το ζωγράφισε με πολύχρωμα κραγιόνια ,το σινιάλο του καιρού που άπλωσε η βροχερή νυχτιά ,με χάδι στην ανοιξιάτικη χαίτη,
ένα μανταλάκι............
που κρέμαγα τους απλήρωτους λογαριασμούς για να τους βγάζω τη γλώσσα κάθε πρωί την ώρα που βούρτσιζα τα δόντια...........
που σκάλιζα τις άνεργες μέρες --μία ---μία----λες και το έρμο μανταλάκι ήταν ο τοίχος ολόκληρης της φυλακής...............
το κρέμασμα ενός χρονογραφήματος ,απλήρωτου την ημέρα που έκλεισε η εφημερίδα.......
θα πάρω ένα μανταλάκι θα το φιλώ και θα το κανακεύω.......
ενα μανταλάκι όλη μου η πατρίδα........" (2010----?)
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου