Γράμμα σε Ασθενή

Γράμμα σε Ασθενή

"Σου γράφω από το σπίτι
Ανοιξα το παράθυρο να μπεί η άνοιξη
Το αγέρι ασάλευτο λες και περιμένει νεύμα
Στο νοσοκομείο -που νοσηλεύεσαι--έμαθα οτι τα μέτρα είναι δρακόντεια και αυστηρά
Ομως υποφέρω που δεν μ αφήνουν να σταθώ στο δικό σου δωμάτιο και να σου πω από κοντά τα νέα
Ας είναι Μόλις βγείς με το καλό θα ιδωθούμε Θα έχει ξαστερώσει και από την επιδημία ο ουρανός και δεν θα χρειάζονται άδειες
Ονόμασα τα δωμάτια μας από χθες κελιά
Με την μοναστηριακή έννοια
Σιωπή κυκλωτερή κι ακούγονται πότε τα πλήκτρα , πότε η καρδιά , πότε μια φωνή στο ακουστικό
Θυμάσαι που μας έλεγε ένας παππούλης οτι στη σιωπή ακούς τα σπλάχνα της γης και την γαλήνη τ ουρανού;;
Οι ασθενείς χρειάζονται την γαληνεμένη σιωπή περισσότερο κι από το φάρμακο
Μετά ανακαλύπτεις ότι ο ασθενής είναι το ίδιο το πρόσωπο της υγείας σε μια άλλη του στιγμή
Μέσα από το κελλί αλλάζουν τα πράγμαα
Γίνομαι εγώ ασθενής και εσύ γαληνεύεις
Μετά ξανα-αλλάζουν
Και πάλι και απ την αρχή
Άνοιξα το παράθυρο να μπεί η Άνοιξη κι ακόμη να ρθει
Σκέπτομαι να τα ανακατώσω
Να γίνω εγω από μόνη μου άνοιξη κι η άνοιξη μια φούγκα χαμηλή
Πώς να αναζητήσουμε την αλλαγή αν δεν γίνουμε εμείς οι ίδιοι η αλλαγή;;
Τέτοια σκέφτομαι και τέτοια σου στέλνω
Πλάι σου πάντα"

(αφιερωμένο στους ασθενείς, στους γιατρούς, στους νοσηλευτές σε όσους πασχίζουν να γίνουν οι άνθρωποι όλοι καλά)

Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου