".............χαλαστήκαμε....όλοι......
δεν έμεινε ούτε ένας από μας όρθιος
γίναμε αθύρματα και νάυλον πευκοβελόνες
με τη πρώτη μπόρα σκορπιζόμαστε και τρυπώνουμε κάτω από λερωμένες ανθρώπινες σόλες.........
μπήγουμε τα πλαστικά στις χαρακιές και βολευόμαστε .....
πολλοί , πολλοί
γιατί κλαις ;;; πες μου γιατί κλαις με τόση βουβαμάρα ;; την αλήθεια δε λέω;;;
----κλαίω για τη τόσο πελώρια σιγουριά σου ότι "χαλαστήκαμε"
τόση ,που δε τολμώ να σου πω για μένα,
να με εξαιρέσω ,να σου διηγηθώ πώς ,και με ποιό τρόπο μπορείς από το χάλασμα να μένεις σωσμένος.......
κλαίω γιατί χαλάστηκες τόσο που δε μπορείς να με δείς...........
ούτε να με κοιτάξεις......
οιμωγή ...."
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου