"μετά το λοιμοκαθαρτήριο
στοιβαχτήκαμε στα λεωφορεία
εμείς
οι άλλοι ήταν μιλημένοι
κοτσαδόρος και καρότσα με τα χρειώδη
ποιά χρειώδη και τι απαραίτητα
στο Μέτωπο στα σύνορα τραβάγαμε
στην καμπίνα μείναμε οι τελευταίοι
όσοι αναγκαστήκαμε τα μολύβια μασήσαμε
μη βρεθεί ουτε μια γραμμή από δικό μας χέρι
στα αζήτητα και ο Χριστός μαζί με την Μάνα του
την Παναγια
Δε βρέθηκε ένας ήρωας Χριστιανός να τους πάρει
στοιβαχτήκαμε στα λεωφορεία
εμείς
οι άλλοι ήταν μιλημένοι
κοτσαδόρος και καρότσα με τα χρειώδη
ποιά χρειώδη και τι απαραίτητα
στο Μέτωπο στα σύνορα τραβάγαμε
στην καμπίνα μείναμε οι τελευταίοι
όσοι αναγκαστήκαμε τα μολύβια μασήσαμε
μη βρεθεί ουτε μια γραμμή από δικό μας χέρι
στα αζήτητα και ο Χριστός μαζί με την Μάνα του
την Παναγια
Δε βρέθηκε ένας ήρωας Χριστιανός να τους πάρει
κι εγώ ο άθεος
εγώ ο είρων
εγώ που μίλαγα για Αυτόν μασώντας σέρτικα
και ρίχνοντας στα λεκιασμένα τραπέζια
ζάρια
εγώ ο είρων
εγώ που μίλαγα για Αυτόν μασώντας σέρτικα
και ρίχνοντας στα λεκιασμένα τραπέζια
ζάρια
λύγισα κλαρί σπασμένο
ανέβηκε θάλασσα η πίκρα των ανθρώπων
άφθογγος φθόγγος στον λαιμό μου ο πόνος
σφάχτης"
ανέβηκε θάλασσα η πίκρα των ανθρώπων
άφθογγος φθόγγος στον λαιμό μου ο πόνος
σφάχτης"
Μ Παρασκευή εν τω μέσω της Πανδημίας στην Αθήνα
φωτό Alexey Kondakov
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου