Το τοπίο δεν είναι αυτό που βλέπουμε
Είναι ότι αισθανόμαστε
Ουδέν νεώτερο από το ελληνικό μέτωπο.
Κανείς δε μιλά
Μόνο ψιθυρίζουν
Κι οι ψίθυροι ανορθόγραφοι
πότε άναρθροι και άλλοτε παράλογοι
κάτι σαν ορνιθοσκαλίσματα πάνω σε νεφέλωμα
από πουλερικό ήδη νεκρό και ξεκοκαλισμένο
Είναι ότι αισθανόμαστε
Ουδέν νεώτερο από το ελληνικό μέτωπο.
Κανείς δε μιλά
Μόνο ψιθυρίζουν
Κι οι ψίθυροι ανορθόγραφοι
πότε άναρθροι και άλλοτε παράλογοι
κάτι σαν ορνιθοσκαλίσματα πάνω σε νεφέλωμα
από πουλερικό ήδη νεκρό και ξεκοκαλισμένο
Τόσο πιάνεται η ψυχή μου
που μου ρχεται να γίνω σηματωρός
τα πετούμενα να προειδοποιώ
κάθε τόσο να απομακρύνονται
να αποφεύγουν τις δόλιες κοφτερές κορφές
που μου ρχεται να γίνω σηματωρός
τα πετούμενα να προειδοποιώ
κάθε τόσο να απομακρύνονται
να αποφεύγουν τις δόλιες κοφτερές κορφές
φωτό Сергей Шалыгин
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου