Παρασκευή 1 Μαΐου 2020

Ονειρεύτηκα









Ονειρεύτηκα

τις παλιές Πρωτομαγιές που μαζεύαμε πίνες

ένας βράχος όμορφος, το κυματάκι, ο παλιός σουγιάς από το τελευταίο του πατέρα ερμάρι, 

εσύ οδηγός κι εγώ σε διάλογο με αέρα και φως

πως να μαζέψεις πίνες οταν το ξεροβόρι ακόμη και το θέρος παλιώνει ;;

Ονειρεύτηκα 

 μπάλωνα τα ρούχα σου 

μαντάριζα τις τρύπες στις κάλτσες 

σφράγιζα ντουλάπες 

ακουμπούσα τα χείλη μου 

φιλιά μοίραζα 

στον αέρα

στα ρούχα 

στις πόρτες 

στις χαραματιές 

σε σένα 

στην πρωτομαγιά 



Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΑΛΦΑ---ΤΑΞΕΙΔΙΟΝ

Μία στροφή από τον Φεντόρ Τούτσεφ Ω, πόσο θανατηφόρα αγαπάμε, Όπως στην πληθωρική τύφλωση του πάθους Εμείς είμαστε αυτοί που χάνουμε, ...