Επισημάνσεις
Το κύριο χαρακτηριστικό του πολιτικού ανθρώπου, είναι η μνήμη η α-λήθεια η οπόια συνδέει τον τόπο και τα βιώματα με την ελευθερία.
Οχι η ισχύς και ο ηθικισμός, πόσο μάλλον η λατρεία τους.
Το κύριο χαρακτηριστικό του πολιτικού ανθρώπου, είναι η μνήμη η α-λήθεια η οπόια συνδέει τον τόπο και τα βιώματα με την ελευθερία.
Οχι η ισχύς και ο ηθικισμός, πόσο μάλλον η λατρεία τους.
Θεμελιώδεις διαφορές.
ήθος, ἔθος, ηθική, ηθικισμός, ηθικολογία
*
**
*
πουριτανισμός (με κοσμικά ρούχα ή χωρίς): η νόηση που αποσυντίθεται πρίν από το σώμα και τη ψυχή
με σκοπό να επιταχύνει την αποσύνθεση του σώματος και της ψυχής -και την υποταγή τους- δια μέσω του ηθικ(ολογ)ισμού
που συχνά (αυτο)ονομάζεται και αυτοπροβάλλεται ως «rationalισμός».
**
*
πουριτανισμός (με κοσμικά ρούχα ή χωρίς): η νόηση που αποσυντίθεται πρίν από το σώμα και τη ψυχή
με σκοπό να επιταχύνει την αποσύνθεση του σώματος και της ψυχής -και την υποταγή τους- δια μέσω του ηθικ(ολογ)ισμού
που συχνά (αυτο)ονομάζεται και αυτοπροβάλλεται ως «rationalισμός».
Όσο Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ’ εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας
(όσο έχουν μεγαλύτερη σημασία το ήθος, το ἔθος και η ηθική, οι πρώτες δύόμησι λέξεις και όχι οι δυόμησι τελευταίες, η ηθική, ο ηθικισμός και η ηθικολογία )
«υπάρχει ελπίς» αποφυγής ολοκληρωτικού κατακλυσμού του πλανήτη από τον libertadόrικο, marxistiκό και fascistικό πουριτανισμό.
(όσο έχουν μεγαλύτερη σημασία το ήθος, το ἔθος και η ηθική, οι πρώτες δύόμησι λέξεις και όχι οι δυόμησι τελευταίες, η ηθική, ο ηθικισμός και η ηθικολογία )
«υπάρχει ελπίς» αποφυγής ολοκληρωτικού κατακλυσμού του πλανήτη από τον libertadόrικο, marxistiκό και fascistικό πουριτανισμό.
Βέβαια
Ἐλπὶς δὲ κινδύνω παραμύθιον οὖσα... ὃ ὑμεῖς ἀσθενεῖς τε καὶ ἐπὶ ῥοπῆς μιᾶς ὄντες μὴ βούλεσθε παθεῖν μηδὲ ὁμοιωθῆναι τοῖς πολλοῖς, οἷς παρὸν ἀνθρωπείως ἔτι σώιζεσθαι, ἐπειδὰν πιεζομένους αὐτοὺς ἐπιλίπωσιν αἱ φανεραὶ ἐλπίδες, ἐπὶ τὰς ἀφανεῖς καθίστανται μαντικήν τε καὶ χρησμοὺς καὶ ὅσα τοιαῦτα μετ' ἐλπίδων λυμαίνεται.
Ἐλπὶς δὲ κινδύνω παραμύθιον οὖσα... ὃ ὑμεῖς ἀσθενεῖς τε καὶ ἐπὶ ῥοπῆς μιᾶς ὄντες μὴ βούλεσθε παθεῖν μηδὲ ὁμοιωθῆναι τοῖς πολλοῖς, οἷς παρὸν ἀνθρωπείως ἔτι σώιζεσθαι, ἐπειδὰν πιεζομένους αὐτοὺς ἐπιλίπωσιν αἱ φανεραὶ ἐλπίδες, ἐπὶ τὰς ἀφανεῖς καθίστανται μαντικήν τε καὶ χρησμοὺς καὶ ὅσα τοιαῦτα μετ' ἐλπίδων λυμαίνεται.
από την Κοσμοϊδιογλωσσία
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου