Οι συνάξεις των πολιτών, με αφορμή τους τριγμούς του Κοινού μας, συνεχίζονται εν μέρει στα καφενεία.
Οι σημερινοί σχολιασμοί θα ειπωθούν στους ζεστούς και παραδοσιακούς χώρους των καφενείων.(όσων επιμένουν και αντέχουν και δεν παραδίδονται στον αδηφάγο συρμό της ισοπέδωσης των πάντων)
ΕΔΩ: Το παλαιότερο ελληνικό καφενείο στο Λαύκο Πηλίου
Το καφενείο του Φορλίδα..!
Θέα στον Παγασητικό, πλατάνια,παλιά τσιμεντοκονία στα δάπεδα, ζώνες φωτός περίεργες, λουλακί στους τοίχους και θαμώνες εκλεκτοί.
Παλιές ψάθινες καρέκλες, τραπεζάκια με μάρμαρα Πηλίου και στη μέση η ξυλόσομπα. Ο καφενές της οικογένειας Φορλίδα λειτουργεί ανελλειπώς από το 1785 καθώς μας ενημερώνει, ο κυρ Μανώλης, η έβδομη γενιά Φορλίδων:
Οι σημερινοί σχολιασμοί θα ειπωθούν στους ζεστούς και παραδοσιακούς χώρους των καφενείων.(όσων επιμένουν και αντέχουν και δεν παραδίδονται στον αδηφάγο συρμό της ισοπέδωσης των πάντων)
ΕΔΩ: Το παλαιότερο ελληνικό καφενείο στο Λαύκο Πηλίου
Το καφενείο του Φορλίδα..!
Θέα στον Παγασητικό, πλατάνια,παλιά τσιμεντοκονία στα δάπεδα, ζώνες φωτός περίεργες, λουλακί στους τοίχους και θαμώνες εκλεκτοί.
Παλιές ψάθινες καρέκλες, τραπεζάκια με μάρμαρα Πηλίου και στη μέση η ξυλόσομπα. Ο καφενές της οικογένειας Φορλίδα λειτουργεί ανελλειπώς από το 1785 καθώς μας ενημερώνει, ο κυρ Μανώλης, η έβδομη γενιά Φορλίδων:
«To μαγαζί έχει την ιστορία του. Στην γωνία στο βάθος έπινε το κρασάκι του ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, το «καλογεροπαίδι» όπως τον ελέγαν, όταν ερχόμενος από την Σκιάθο, αποβιβαζόταν στον Πλατανιά, διανυκτέρευε στο Χάνι που βρίσκονταν στον όροφο του καφενέ και από κεί με τα πόδια έφθανε στην Μηλίνα, όπου τον παρελάμβανε το καΐκι για τον Βόλο. Μέχρι το 1960 η σύνδεσή μας με τον Βόλο γινόταν μέσω θαλάσσης. Σύχναζαν και άλλες προσωπικότητες στον καφενέ μας. Ο Βάρναλης που ήταν γυμνασιάρχης στην Αργαλαστή, αλλά και ο Δερμούζος διευθυντής στο Παρθεναγωγείο Βόλου».
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου