Αρσένι Ταρκόφσκι

Τα πάντα είναι ποίηση από το πιό μικρό κι ασήμαντο μέχρι τα ανεξερεύνητα
Τα ανθρώπινα περισσότερο , οταν ψηλαφούμε τα γνωστά αλλά και άγνωστα.
............................
Στην φωτογραφία ο ποιητής Αρσένι Ταρκόφσκι σε ποτάμι έχοντας στους ώμους του τον μικρό Αντρέι Η ποίηση του πατέρα διαπέρασε το σύμπαν του γιού
...............................
Αρσένι Ταρκόφσκι, «Χρόνος - είκοσι πέντε στάσεις στο ποιητικό του έργο», μετάφραση Μαξίμ Κισιλιέρ – Λίνος Ιωαννίδης, Ίνδικτος 2008

Σε προαισθήσεις, δεν πιστεύω και προλήψεις
Δε φοβάμαι. Δε φοβάμαι μήτε τη συκοφαντία
Μήτε το δηλητήριο. Θάνατος δεν υπάρχει.
Αθάνατοι όλοι. Αθάνατα όλα. Δεν πρέπει
Να φοβάσαι το θάνατο ούτε στα δεκαεφτά
Μήτε στα εβδομήντα. Δεν υπάρχει θάνατος
Ούτε σκοτάδι. Υπάρχει μόνο φως κι αλήθεια.
Είμαστε όλοι στην ακροθαλασσιά κι εγώ
Eνας απ’ αυτούς που ξετυλίγουνε τα δίχτυα
Καθώς η αθανασία περνάει σαν κοπάδι.

Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου