Κοσμοϊδιογλωσσία (αποσπάσματα) Ευρωκεντρισμός

Κοσμοϊδιογλωσσία (αποσπάσματα)

Ευρωκεντρισμός

Όταν μιλάμε για «ευρωκεντρισμό» δεν αναφερόμαστε σε ολόκληρη την ιστορία και γεωγραφία της ευρωπαϊκής ηπείρου, αλλά κυρίως στην κεντρική γεωγραφία του φιλελευθερισμού - ή του ριζοσπαστικού «δυτικισμού» - στην οποία αναπτύχθηκαν οι ιδεολογίες της Προόδου, δηλαδή στο τρίγωνο μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου, Γαλλίας και Κάτω Χωρών, μετά από μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Όταν ασκείται κριτική στον «ευρωκεντρισμό», δεν ασκείται κριτική ούτε στην Βαλένθια και τη Σαλαμάνκα (με την περίφημη σχολή της) ή την Τοσκάνη, ούτε στα Μετέωρα και την Κωνσταντινούπολη, ούτε στο Κίεβο και στην Ευρώπη του Δούναβη και του Δνείπερου, ούτε στα Καρπάθια Όρη και τη Βαρσοβία, ούτε στη Βαλτική και την Αδριατική. Ασκείται κριτική στην ιστοριογραφία και στις αντιλήψεις που θεμελιώθηκαν και κυριάρχησαν κατά τον 18ο και κυρίως τον 19ο αιώνα (δες δεύτερη σημείωση), μετατρέποντας σε περιφέρειες όχι μονάχα εξω-ευρωπαϊκούς ιστορικούς χώρους, αλλά και όλες τις προηγούμενες ευρωπαϊκές πόλεις και περιοχές που προανέφερα. Ένα από τα μεγαλύτερα θύματα του ευρωκεντρισμού είναι η ίδια η Ευρώπη, δηλαδή οι περισσότερες περιοχές της.

Ευρωκεντρική ιδεολογία και ιστοριογραφία σημαίνει για παράδειγμα, σε ενδο-ευρωπαϊκό επίπεδο, την πλήρη και ολική εξάλειψη ή/και εξαφάνιση από τις συνειδήσεις της γνώσης πως ο Μιχαήλ Ατταλειάτης, στα τέλη του ενδέκατου αιώνα, μας προσέφερε μια εξαιρετική περιγραφή του τρόπου λειτουργίας της αγοράς σε ολιγοπωλιακές συνθήκες, και της επίδρασης των διακυμάνσεων της τιμής των σιτηρών στο σύνολο των τιμών και των αμοιβών, ενώ, σε εξω-ευρωπαϊκό επίπεδο, την πλήρη και ολική εξάλειψη ή/και εξαφάνιση ενός διάσημου κινεζικού κείμενου του πρώτου αιώνα μ.Χ υπό τον τίτλο ''Λόγοι περί άλατος και σιδήρου'', στο οποίο εξετάζεται η σχέση εμπορίου, κυβερνητικής παρέμβασης και μονοπωλίων στο εσωτερικό της Κίνας επί αυτοκράτορα Wu (δυναστεία Han).

Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου