Εν τω μεταξύ κάποιοι φίλοι που έζησαν τον χαμό και ευτυχώς ξέφυγαν
διηγούνται τα πάθη και την τραγωδία με χαμηλή φωνή και αισθάνεσαι οτι δρασκέλισαν αιώνες ψυχής.......
Αργά και σταθερά ακουμπάμε ό ένας τον άλλον και κοιτάμε όμως μπροστά.
Η πορεία δύσκολη , αλλά κοιτάμε μπροστά.
φωτό Βυτίνα
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου