Σε μιά κοινωνία που περνάει απαρατήρητος ο θάνατος χιλιάδων ανέργων και βιαίως απολυμένων και εγκαθιστά μηχανισμό αυτόματης απαλλαγής από την κρίση-μνήμη
και στρέφει το ανάλγητο συνειδησιακό της delete
σε θύματα του κοινού ποινικού δικαίου, εξολοθρεύοντας την λογική και μετατρέποντας την συλλογική ευθύνη σε υστερικό σύνδρομο εναντίον του συνόλου του λαού.
τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα
Η πορεία των αντιστεκομένων εκτός από ξέρες διεξάγεται σε τοπίο πυκνής ομίχλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου