...όλο και περισσότερο δυσκολεύομαι να φέρω στο νου τις αγαπημένες μου μυρωδιές και τα θεικά ελληνικά τοπία μες τη νύχτα
να τα ανασύρω και να τα επικαλεστώ για παρηγοριά
πόση παράνοια να σκοτώνεις τα δουλεμένα στη θάλασσα σκαριά
πόση φρίκη κάποιος ή κάποιοι να θεωρούν φυσικό το αφύσικο;;
όταν εξαφανίζουν την ομορφιά και τον ιερό κάματο των ανθρώπων τί περιμένουμε και δεν τους αντιστεκόμαστε ;;;
πώς κάποιος από μας να ονειρευτεί και να ξαποστάσει μέσα στη φρίκη;;
καλή λευτεριά παιδιά από δω και πέρα στη θέση της καλής μέρα που έρχεται.
Καλή Λευτεριά και καλή Πατρίδα απ΄την αρχή
Μπρος ...ανασκουμπωθείτε.
Και γω βεβαίως μαζί.
Τρίκερι 1960 φωτογραφία Τάκης Τλούπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου