Μια μικρή ιστορία του 2013
γραμμένη γιά το ΟΧΙ
"........καθημερινά στην επιστροφή μου -αργά το απόγευμα-με το τρένο του ΗΣΑΠ.όταν κάθομαι κλείνω τα μάτια ,ακουμπώ στο τζάμι και πάω το μέσα μου αλλού με τέχνη .....
φεύγω......ξεφεύγω της νέας εποχής,της νέας δουλείας,της νέας τάξης,της νέας διαταγής και όλου του συφερτού που αυτοαποκαλείται νέο και σύγχρονο και εξαιρετικό για το καλό μας.
Σήμερα,μιά μέρα μετά την πλημμύρα το βαγόνι φιλοξένησε παραπάνω απο τρεις συνεπιβάτες,πωλητές του τίποτα και του ελάχιστου.
Αν έχεις κάνει μακροχρόνιος άνεργος είσαι σαν το φαντάρο που φαγες το πόλεμο με το κουτάλι.....το μπαρούτι το μυρίζεις απο χιλιόμετρα,το χαράκωμα στα σωθικά του άλλου ,ξεφεύγει και χωράει στα δικά σου εσωτερικά........ξέρεις.... και τινάζεται η φλέβα βαρώντας σιωπηλό σινιάλο........
δίπλα μου ήρθε κι βούλιαξε στο κάθισμα ένας άντρας που θάπαιρνε σύνταξη αν δεν τον είχε ξεβράσει το μαύρο κύμα στη θανάσιμη ξέρα της ανεργίας......λαχεία πουλούσε.........κάθησε, ένιωσε άνετα,κι έβγαλε ένα ραδιοφωνάκι με στικάκι πού παιζε μουσική "ότι νάναι'..μέσα σ'όλα έβαλε και "Τ'Αποστόλη το κουτούκι.......!!!".
Με λίγες φράσεις μου πε την αιτία του......."μιά χαρά δούλευα .......πλακάς .......μαστόρι φίνο.......με ένσημα αρκετά δεν μ έφτασε η μπόρα σε νησίδα .......πουλάω λαχεία κι επειδή όλος ο κλάδος κάτι πουλάει μικρά ψιλολοίδια πλέον .......λόγω ανταγωνισμού σκέφτηκα τη μουσική" ...
Με κοίταξε και απλώθηκε ένα γέλιο χαράς λάμπα θυέλλης στο μαύρο χρώμα της άσπλαχνης νύχτας..............
Είχα φτάσει .......έπρεπε να κατέβω.......ευχηθήκαμε αναμετάξυ μας καλές δουλειές ....και βγήκα στην αποβάθρα.........
.Προσπάθησα να βάλω γρήγορα το μπουφάν κρατώντας το εισιτήριο στα χείλη --μη τυχόν και μου φύγει--όπως κρατάει ο μελλοθάνατος τη τενεκεδένια του ταυτότητα......
Ανέβαινε ένας,τροχάδην στην αποβάθρα, τσαλαβουτώντας να προφτάξει .......προλαβαίνω....του χώνω το εισιτήριο στη φούχτα ..........."φχαριστώ"μου ψυθιρίζει συνωμοτικά........και τρέχει..........
Τελευταία, ανάβω τσιγάρο στο δρόμο και περπατάω.......ήρεμα σα να πηγαίνω βόλτα
Αν τυχόν βρέχει σαν σήμερα , φουμάρω και την βροχή"...
δικό της , ανώνυμη, εγώ έκανα την αντιγραφή
ΥΣ συνειδητοποιώ οτι όλοι οι συμπολίτες μας που μπαινόβγαιναν στα τρένα πωλώντας μικροπράγματα μετά το σιδερόφρακτο μαντάλωμα δεν κυκλοφορούν πλέον ανάμεσά μας
Α..ρε αθώα ψυχή μπουντρουμιασμένη......Βαράς μονομαχίες για την φτώχεια
Η καρδιά μας τρυπημένη στέλνει ύστατο Χαίρε
Η αθώα καρδιά κρατά σκοπιά στα ακριτικά της ανθρωπιάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου