σαν τι μοιάζει η πατρίδα σου
με βάρκα που μυρίζει μουράβια
που ξεμένει από μηχανή
που χάνει το ένα κουπί
που ληστεύεται στο άλλο κουπί
που πλέει ξυλάρμενη
που φκιάχνει όνειρα σωσμού
που ερωτεύεται τα πρωινά
τις νύχτες θρηνεί την αγάπη που έχασε
που κλαίει τον γονιό κάτω από το μικρό καμπαναριό
και που πάντα υψώνει γροθιά σε κάποιον άγιο τυφεκιοφόρο ψηλά στο όρος
και γίνεται θεριό κι ορμά στον ληστή και στον φονιά
.......Να .....το βλέπεις ......
η ορθή λόγχη που σκουντά και ξύνει το ουρανί
..............................
η φωτό από Χανιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου