AKLITON

Helen Titova

Елена Касьян

Осталась самая малость, а там уже новый виток…

Из арки выходит нищий – степенный осенний бог,

глядит на нас, словно царь, не помня, что сир и убог.... Δείτε περισσότερα

Έλενα Kasʹân

Άφησα το μικρότερο, και υπάρχει ήδη μια νέα σπείρα...

Από την αψίδα βγαίνει ένας ζητιάνος - ένα βαθμό πτώση ο Θεός,

Μας κοιτάζει σαν βασιλιά, και δεν θυμάται αυτόν τον Κύριο και τον Θεό.

№ ένα θα μας ανακουφίζει πλέον. Δεν μπορείς να αγαπήσεις.

Νοέμβριος, taimie, Νοέμβριος.

Ξέρω το μυαλό του.

λαχτάρα για το νέο χιόνι, το kasanʹe των κρύο χεριών...

Θα κάνουμε έναν λευκό κύκλο διάσωσης γύρω από το κρεβάτι.

Τώρα μόνο σε κύκλους, έλα!

Και θα ξυπνήσεις,

Χειμώνας...

Πού να ψάξουμε ο ένας για τον άλλο, τι να ψάξουμε ο ένας για τον άλλο;

Θα είμαστε λίγο από το του

Ξέρω τον Νοέμβριο να αγγίζω, να δοκιμάσω και να ακούω.

Είναι σκληρός, πάντα παίρνει ένα από τα δύο.

Νομίζω ότι όλα πεθαίνουν,

Όταν ακούγεται μέσα μου.

Δεν υπάρχουν αρκετές τάφο πλάκες για όλα τα μνημεία.

Αλλά αν θέλεις, εγώ θα είμαι αυτός που θα σε κοιτάζει.

Ο ζητιάνος βγαίνει από την αψίδα - το μισό βασίλειο μαζεμένα στην ουλή.

Ο Νοέμβριος ρίχνει το πουλόβερ και πλεκτό τον βρόχο του.

Ποιος ξέρει πόσο σφιχτά κοιμάται ο άστεγος βασιλιάς,

Πώς η μνήμη κλέβει πρόσωπα εκεί που δεν κοιμάμαι μέχρι το πρωί,

Όπως εμείς τα ορφανά, taimie,

Από κάθε "δεν μου αρέσει".

Είσαι ο δικός σου φίλος και φίλος, και ο δικός σου παράδεισος και κόλαση.

Ό, τι κι αν παίξουμε,

Θα μας παρακολουθούν και θα χωριστούμε.

Θα μας πετάξουν έξω από αυτή τη ζωή και θα πάρουμε ό, τι θέλουν.

Αλλά το υπόσχομαι, taimie, όταν γυρίσω,

Από εκεί, από μακριά,

Δεν ξέρω τι δεν ξέρω,

Από μια τρομερή απαγόρευση που δεν συμβαίνει,

Από εκεί που δεν περιμένουν πλέον και οι συναντήσεις σχεδόν δεν άντληση...

Θα είμαι μαζί σου το υπόσχομαι

·

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου