Εφημερίδα "Ρήξη" Δεκέμβριος 2017
Άκλιτον
Άννα Αναγνώστη-Στάικου
«ο εν τη φωνή αφώνως φθεγγόμενος»
Συμεών ο Νέος Θεολόγος
Χειμώνας βαρύς στην Πόλη. Ψες ο Βοριάς ενέσκηψε δριμύς και οξύς.
Το χιόνι παχύ και βαρύ πλάκωσε και τύλιξε λεωφόρους και δρόμους.
Ο θόρυβος κρύφτηκε, και οι κάτοικοι αποσύρθηκαν.
Λαιμητόμος το χιόνι για τους φτωχούς.
Η απαγορευμένη λέξη «φτωχός» ευρισκόμενη σε απηνή διωγμό τα χρόνια της θυσίας ενός ολόκληρου λαού ήρθε και βρόντηξε ως ερπύστρια τάνκ πάνω στο στρώμα από χιόνι.
Οι κάτοικοι κρύφτηκαν.Ο εχθρός χειμών με καταιγισμό απειλούσε τα πάντα.Οι πόλεις δεν ήταν φτιαγμένες για τέτοια φαινόμενα. Ηταν λιμοκοντόρισες και σουφραζέτες, με προγραμματισμένη εντολή αντιστροφής της φύσης και της φυσικής ροής των πραγμάτων.
Μυρτιά .Ετών 50.
Φτωχή.Η φτώχεια έσφιγγε σαν ηλεκτροφόρα μπάρα καλωδίων το γυναικείο κορμί τα τελευταία χρόνια.
Το μεγάλο θύμα της επανάληψης χρόνων Σύλλα και όχλων που χειροκροτούν τον κάθε τόσο και πυκνά προσφάτως Πόντιο Πιλάτοi –να σειέται στον εξώστη-ήταν η ασφυξία στην δυνατότητα ελεύθερης εργασίας.
Η απειλή υπήρξε σαφής: «ή εργαλείο δικό μας ή φτωχός».
Χιόνι βαρύ, πυκνό, σκεπάζοντας τα πάντα .Αδιάβατοι οι δρόμοι. Αποσυρμένες οι συγκοινωνίες τις τελευταίες ώρες…
Ημέρα γιορτής της πρωτοχρονιάς.
Γιορτή εφιαλτική όπου θα πρέπει και ο άνεργος να χαρεί και να ελπίσει με σκοπό να ανακουφίσει ψυχικά τον διπλανό που ακόμη κρατά μεροκάματο στην τσέπη.
Ουδείς εγνώριζε ότι από κει που περνά η φτώχεια οργώνονται τα άγια περάσματα των αγώνων Οι γιορτές απουσιάζουν εις το διηνεκές. Γιορτή είναι μόνο η ανατροπή τ’ άδικου και μόνον.
Επίσημο μενού «γόπα ψητή στην ξυλόσομπα» στο συγγενικό σπίτι του Σίμου.Για την γιορτή της πρωτοχρονιάς.Γόπα ψαρεμένη στο Πέραμα.Μαζί και ένα καρβελάκι ζυμωμένο με συνταγή παραδοσιακή…
Ο Σίμος. Συγγενής καλός και ανοιχτόκαρδος.Καλός άνθρωπος.
Σαλτάρισε στον σβέρκο του μαουνιέρη πριν δυό χρόνια που τους μάζεψε από την στοά του ορυχείου αργά και οι εργάτες κοκκάλωσαν από το ψύχος, ο Σίμος είχε περάσει ένα ατύχημα, η νομοθεσία για να το αναφέρει είχε κάνει φτερά και δύσπνοος, άκουσε μές στο μαβί φως τ’ απόβραδου την εντολή:
«Βαράτε κουπί ηλίθιοι, ξεμείναμε από την μηχανή»
Σαλτάρισε.Δεν άντεξε την λέξη «ηλίθιοι»
Ορμησε στον μαουνιέρη , Τους χώρισαν οι άλλοι.
Στη συνέχεια ο Σίμος αποκλείστηκε –περίπου ως επικηρυγμένος- από όλες τις λίστες βαρέων και ανθυγιεινών εργασιών. Από τότε η φτώχεια τον συνέθλιβε αργά και μεθοδικά.
Μυρτιά και Σίμος μαζί στο γιορταστικό δείπνο.
Χωρίς φιοριτούρες και μνημόσυνα, δίχως τον θάνατο να φοράει μονόπαντα το μαύρο, με αφαιρεμένους τους τυράννους από το λιτό και μικρό τραπέζι.
Με ένα «χρόνια –πολλά» για το καλό του μέλλοντος και της σπίθας που καταφέρνει να καίει τα ανθρώπινά μας.
Η Μυρτιά είχε τις προάλλες «αποσύρει» από τον λογαριασμό στην τράπεζα της γειτονιάς το ελάχιστο που είχε αφήσει που ήταν 1.40, όσο το εισιτήριο για τον Σίμο.
Το χιόνι όμως ανέβηκε, υψώθηκε και κάλυψε μάντρες και τοίχους.
Δεν το χε εύκολο να απουσιάσει ως μοναδική καλεσμένη.
Η διαδρομή ήταν μεγάλη. Στην άλλη άκρη .Λίγο έξω από τον Πειραιά.
Αποφάσισε να πάει με τα πόδια.
Για να αντέξει άρχισε να ονειρεύεται, και σιωπηλά, σχημάτιζε στο στήθος της τις λέξεις. «άνθρωπος, επαναστάτης, ελεύθερος, εργάτης,μεροκάματο, εργασία,λουλούδια, έρωτας, ζέστη…..»
Μετά άλλες λέξεις πολλές με εικόνες. «δακτυλήθρα, κλώστη, βελόνα, παλτό, φιγουρίνι, κομψό..» Η Μυρτιά υπήρξε σπουδαία ράφτρα.
Τα πόδια της βούλιαζαν και άρχισαν να κοκκαλώνουν
Ο Πειραιάς ήταν μακριά Ισως, τα πέρα φωτάκια να ήταν τα πρώτα σπίτια.
Κανείς στην λεωφόρο. Ένα βουερό κύμα βοριά την ταρακούνησε.
Σωριάστηκε.
Την άλλη μέρα,πάσχισαν να βρουν την ταυτότητά της
Αδύνατον.
Η Μυρτιά με πτώση έγραψε τους νέους φθόγγους τα ανθρώπου.
Στις μελλοντικές επαναστάσεις μάλλον θα ηγηθούν οι Αχτίτσες του Παπαδιαμάντη, οι Μυρτιές μαστόρισσες καταργημένες και οι Σίμοι που βάλθηκαν να αναποδογυρίσουν τον ρυθμό της αδικίας.
Οι λέξεις μάλλον θα ειπωθούν διαφορετικά Μιά μιά, θα ξανακερδίζονται.
ph. Alex Howitt
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου