μιά καλημέρα (άννα στάικου)
Ο θαλασσινός άνεμος διαπέρασε τους τοίχους της πόλης
μοσχοβόλησαν οι καλοκαιρινοί πανσέδες και οι νερατζιές
Τα παιδάκια τρέχουν στα συντριβάνια και οι μανούλες λαχανιάζουν να τα προφτάσουν
Οι αιρετοί προσευχήθηκαν δικαιοσύνη και έκλαψαν μαζί μας
Οι φονιάδες είχαν φύγει, λίγο πριν...
Ολοι βάζαμε ένα χεράκι
Ο ντόπιος ντελάλης λαλούσε δουλειές
πολλές δουλειές και καθαρές.!
----------/ξύπνησα βαριεστημένα / το τοπίο έχει μελανιάσει
κατακαλόκαιρο/ η δυνατότητα εργασίας με όλα τα δικαιολογητικά
του ανθρώπου έχει εξολοθρευτεί/ τα ψηφοδέλτια κατά την
μεταφοράς τους στα καθορισμένα κέντρα δεν άντεξαν/ φρρρππ
και απέδρασαν/οι πολίτες φώναζαν και μιλούσαν για συνωμοσία/
μόνο τα παιδιά έβλεπαν την αλήθεια μέχρι στιγμής/ κοίταξα τα
μειλ/απάντηση καμία/ εαν το έπαιρνα σοβαρά θα είχα
καταθλιβεί/ ευτυχώς κρατώ ψυχραιμία/ στόλισα τον ανεμιστήρα
με κορδέλα μπλε που βρήκα στο συρτάρι για να μην
ξανααγκαλιαστώ άθελά μου -οπως τις προάλλες-/ το μπλέ δεν
συμβόλιζε κάτι στον ανεμιστήρα, αλλά αυτό το χρώμα βρήκα/
είχα και μωβ και κόκκινο αλλά μάλλον το είχα χρησιμοποιήσει/
απ το παράθυρο μια δασκάλα χορού βλέπω απέναντι/ η
μουσικούλα παίζει και οι άνθρωποι έξω από τις χωστές σαν
μπαλταδιές εικόνες παραμένουν άνθρωποι/
ο υπολογιστής μου μόλις χάλασε/υπέροχα/ δραπέτευσα και
σήμερα/
Πηγή: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου