′′ Το επάγγελμα μου είναι να αγαπώ! Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αγάπη. Χωρίς αγάπη με την υψηλότερη σημασία της λέξης στην τέχνη μας είναι αδύνατο ".
Στις 23 Φεβρουαρίου 1944 γεννήθηκε ο Όλεγκ Ιβάνοβιτς Γιανκόφσκι.
Αποχώρησε για την μεγάλη μετάβαση τον Μάιο 2009
Ο Ολεγκ Γιανκόφσκι ύπήρξε ένας από τους πιο αγαπητούς της Ρωσίας ηθοποιούς, αυτόν που θα μείνει στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου ως ο πρωταγωνιστής της «Νοσταλγίας» και του «Καθρέφτη» του Ταρκόφσκι. Πριν από αρκετά χρόνια, το 1994, είχε παίξει και στο «Terra Incognita» του Γιάννη Τυπάλδου.
«Ηθοποιό σταλμένο από τον Θεό» τον χαρακτήρισε ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο ηθοποιός ήταν αυτός που έστειλε κάποτε τον Πούτιν στην... Κα Γκε Μπε. Η κατασκοπευτική ταινία «Shield and sword» (1968) του Βλαντιμίρ Βάσοφ -όπου ο Γιανκόφσκι έπαιζε έναν αξιωματικό των ναζί που τελικά πηγαίνει με το μέρος της Σοβιετικής Ενωσης- ενέπνευσε τον Πούτιν, όπως παραδέχεται, για να μπει στις Σοβιετικές Μυστικές Υπηρεσίες.
Η κορυφαία, όμως, στιγμή της καριέρας του ήταν η συνεργασία του με τον Ταρκόφσκι. Του έδωσε έναν σχετικά μικρό ρόλο, αυτόν του πατέρα, στον «Καθρέφτη» (1975), την πιο προσωπική (βασίζεται σε ποιήματα του πατέρα του, Αρσένι Ταρκόφσκι) και για πολλούς καλύτερη ταινία του.
Ακολούθησε το 1983 «Η Νοσταλγία», όπου ο Γιανκόφσκι πήρε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Υποδύθηκε τον συγγραφέα που ταξιδεύει στην Ιταλία για να εξερευνήσει τη ζωή ενός Ρώσου συνθέτη του 18ου αιώνα, του Μαξίμ Μπερεζόφσκι, ο οποίος ζούσε στην Ιταλία και αυτοκτόνησε μόλις γύρισε στην πατρίδα του.
Ηταν η πρώτη ταινία του Ταρκόφσκι που γυρίστηκε εκτός Σοβιετικής Ενωσης. Ηταν σπάνιο τότε για Ρώσο ηθοποιό να περάσει πολύ καιρό στο εξωτερικό για γυρίσματα. Ο Γιανκόφσκι έλεγε αργότερα σε συνέντευξή του: «Με είχε παρασύρει ο καπιταλισμός για έξι μήνες μέσα σε λουξ ξενοδοχεία της Ρώμης και της Φλωρεντίας».
Από την αρχή η καριέρα του Γιανκόφσκι συνδέθηκε με τις νέες καλλιτεχνικές τάσεις του σοβιετικού κινηματογράφου και ο ίδιος με εκλεπτυσμένους ρόλους. Τη δεκαετία του '60 και του '70 πολλοί σκηνοθέτες έβρισκαν το σαρδόνιο χαμόγελό του και τα ειρωνικά χαρακτηριστικά του προσώπου του ιδανικά για τις αντισυμβατικές προσεγγίσεις τους σε ιστορικούς χαρακτήρες. Εμφανίστηκε σε πολλές κινηματογραφικές μεταφορές κλασικών Ρώσων συγγραφέων. Ηταν και ο τελευταίος ηθοποιός πριν από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης το 1991, που χρίστηκε Καλλιτέχνης του Λαού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου