μες στον ορυμαγδό χιονίζει
θρύψαλα η πόλη
κι η αδελφική αγάπη λάμπει σαν αστρο χρυσό στην καρδιά μας
ταπεινή θεραπαινίδα
με κεραίες ανεπαίσθητες
τρυγάει μες στην σκόνη και στο χιόνι
κλώστινες του ήλιου αχτίδες
ταπεινή θεραπαινίδα
με κεραίες ανεπαίσθητες
τρυγάει μες στην σκόνη και στο χιόνι
κλώστινες του ήλιου αχτίδες
πιάσε ένα μανταρίνι
να βρεις το πορτοκάλι που κρατώ
δες το καπέλο της ευφροσύνης και πες αν έχει φτερό
και ο Αργολικός ημέρευε και τάστρα μ ασήμι μας φιλούσαν
--------(για την αδελφή μου)
φωτό igor a.andreev (owt)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου