.............χαλαστήκαμε....όλοι......δεν έμεινε κανείς από μας όρθιος
γίναμε αθύρματα και νάυλον πευκοβελόνες
με τη πρώτη μπόρα σκορπιζόμαστε και τρυπώνουμε κάτω από λερωμένες ανθρώπινες σόλες.........μπήγουμε τα πλαστικά στις χαρακιές και βολευόμαστε .....όλοι........
γιατί κλαις ;;; πες μου γιατί κλαις με τόση βουβαμάρα ;; την αλήθεια δε λέω;;;
...κλαίω για τη τόσο πελώρια σιγουριά σου ότι "χαλαστήκαμε"που δε τολμώ να σου πω για μένα,να με εξαιρέσω ,να σου διηγηθώ πώς ,και με ποιό τρόπο μπορείς από το χάλασμα να μένεις σωσμένος.......κλαίω γιατί χαλάστηκες τόσο που δε μπορείς να με δείς...........ούτε να με κοιτάξεις......
κρίμα............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου