θα ήταν γυναίκα,
θα είχε βλέμμα καθαρό
και η αγωνία της θα χάραζε
όλο τ Απρίλη το φως
Αν γινόμουν Κυριακή
θα φορούσα επίσημη στολή
με βελονιά από της φύσης την πάχνη
με βελόνι την λυγερόκορμη λιγνή πικραλίδα
Αν ερχόταν πάλι η Κυριακή
θα έπλεκα στον ήλιο από γέλια γυναίκας στεφάνι
Μαζί κι η Μάνα μου τ Αδέλφι μου και η Μάνα της Μάνας μου
κι οι μάνες των μανάδων
τροχός της εύφορης γης
ποτάμι της εύκρατής πηγής
Κυριακή ερωτευμένη και μοσχοβολημένη
Στάχυ πλεγμένο στον αντρικό όμορφο λαιμό
Θα μ αγαπήσεις πιό πολύ κι εσύ
Αν γενώ μια Κυριακή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου