JAZRA KHALLEED
WÖRTER
Δεν έχω πατρίδα
κατοικώ μέσα στις λέξεις
μαυροφορεμένες
αιχμάλωτες
μουσταφά Χαγιάτι, μ’ ακούς;
Στη γλώσσα εδρεύει η εξουσία
μέσα της περιπολεί η αστυνομία.
Δε χρειαζόμαστε άλλους ποιητικούς κύκλους,
δε χρειαζόμαστε άλλους σεφέρηδες,
στη γειτονιά μου θυσιάζουν τους παρθένους ποιητές
ράπερς αντιφασίστες στην πλατεία
μαθαίνουν στα πιτσιρίκια να εκπαιδεύουν λέξεις.
Να πέφτεις και να ξανασηκώνεσαι : η τέχνη του ποιητή.
Ζαν Ζενέ, μ’ ακούς;
Οι λέξεις μου είναι άστεγες
κοιμούνται στην πλατεία Κλαυθμώνος
σκεπασμένες με χαρτόκουτα απ’ το Ikea.
Οι λέξεις μου δεν μιλάνε στις ειδήσεις,
Κάνουν πεζοδρόμιο κάθε βράδυ.
Οι λέξεις μου είναι προλετάρισσες, σκλάβες όπως εγώ,
δουλεύουν στα φασονάδικα μέρα νύχτα.
Δε θέλω άλλα μοιρολόγια,
δε θέλω άλλα ρήματα που ν’ ανήκουν στον άμαχο πληθυσμό
χρειάζομαι μια καινούρια γλώσσα, όχι νταβατζιλίκια.
Περιμένω μια επανάσταση να με εφεύρει
ποθώ τη γλώσσα του ταξικού ανταγωνισμού,
μια γλώσσα που ‘χει γευτεί την εξέγερση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου