Λεηλασία μέχρι και του έσχατου στοιχείου
Την βλέπουμε δεν μπορεί
Αρπαγή της ανθρωπιάς μας
Το νοιώθουμε δεν μπορεί
κι οταν σφαζόμαστε για να γίνουμε απάνθρωποι, με την γλώσσα βγαλμένη σαν γλώσσα ενός βοδιού
Τότε η αναρώτηση για την ανθρωπιά μας ακούγεται αντίλαλος βουερός και καταπίνει τον θαλασσινό αφρό
Τι μας κάνει να πιστεύουμε οτι η ανθρωπιά μας είναι μια δήλωση;; Λες και είναι ταυτότητα και διαβατήριο τυπωμένα στα εκδοτήρια των αρχών;;
..............................................Αθήνα παράκεντρο με θέα Κρήτης στον νοτιά με θέα την εσχατιά των ελληνικών εδαφών
Η ανθρωπιά μας βουτηγμένη στ αλάτι, σε γδαρμένο ασκό από το τομάρι μιας γίδας ανασαλεύει , βγάζει πνιχτές λιγνές φωνές,
να θυμηθεί τι είναι , πώς ζει με τι τρέφεται και ανασαίνει
Αναμετρά την μελλοντική της ζήση
Δεν είσαι εδώ φίλε
Δεν λέγονται αυτά κατά πρόσωπο
Πώς να σε κρίνω για κάτι που δεν γνωρίζω;;
Στα βάθη, στο βυθό, σπάραγμα ή στα βραχώδη ύψη,μετά την λεηλασία ακόμη και του τελευταίου γαιδουράγκαθου
σκοτωμένη αύρα απ τ αγκάθια
η λιγνή φωνή θα καλλιγραφηθεί σε μια βραχογραφία ακατανόητη για όσους την ανακαλύψουν
Εαν σωθούν κάποιοι άνθρωποι που θα κρεμούν το γάγγλιο του καρπού μετά την κόπωση της γραφής ή της ζωγραφικής ή της πληκτρολόγησης, αυτοί που θα κρεμάσουν την διόγκωση στο πανί που θα δέσουν στον λαιμό...
Η αντίσταση εμφορείται από την ανθρωπιά μας και η ανθρωπιά μας καθημερινά πυροβολείται
Χρονογράφημα στο σώσμα του Μαγιού 31/05/2021
φωτό ορεινά κρήτης λιβανιάνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου