Δ. Π. Παπαδίτσας - Να μου γράφεις, έστω και βαδίζοντας
Επιστολές στον Ε. Χ. Γονατά 1960-1965
----------------------------------------------------
Να μου γράφεις
Ακόμη και στο τρόλει πριν πας στη δουλειά
Για την ματιά όταν δεις μια πλάτη που σαν άνεμος την καταπίνει η σκιά
Εστω σκουντώντας στο άψυχο κορμί κάποιου που κείται δυό μέρες διαγώνια στην Πανεπιστημίου και το βλέπεις μόνο εσύ
Στην αγωνία του απέναντι ή του όποιου άλλου που περιμένει στην ουρά στην τράπεζα και σκέφτεται που να πάει για καφέ να σκεφτεί το μαχαιρωμένο μέλλον του αν τον βγάλουν από την λεγόμενη ηλεκτρονική πλατφόρμα
Αν του δώσουν τα ελάχιστα που δικαιούται, τότε χαράζει ένα γέλιο σα και του μελλοθάνατου που σήμερα δεν τον πηραν για εκτέλεση
Να μου γράφεις αν σκαρφάλωσες στην Δίρφη και είδες καράβια με ελληνική σημαία και δεν ήταν καμουφλαζ εχθρικό
Να μου πεις γι αυτή τη δική σου φίλη τις ασκήσεις που κάθε πρωί έκανε-έχοντας ένα ευρώ- και ξαλάφρωνε γιατί θυμόταν την αυστηρη νηστεία και θα πήγαινε λόγω άσκησης πεζή στους Αμπελόκηπους για μια συνέντευξη για μια μικρή δουλειά
Μη ξεχάσεις να μου πείς για τον μικρό ελάχιστο γραφιά που όμως καλά έγραφε και τον έδιωξαν επειδή είπε τη γνώμη του για όλα τα ζητήματα
Μη μου γράψεις αν έβαλε για σεντόνι την τελευταία του γραφή στο φύλλο και με ένα γέλιο ουράνιο τον βρήκαν νεκρό
Να μου γράφεις πάντα
Χωρίς αποστολέα , δίχως ταχυδρομείο ... μπορώ και διαβάζω τις γραμμές, πριν τις γράψεις
Κάτι σαν Χρονολόγιο 08/07/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου