η επιστροφή στην Αθήνα ομοιάζει με ένα παρκάρισμα σε στενή λουρίδα όπου το μισό αμάξωμα κρέμεται στον γκρεμό
κι έχεις τον ψύχραιμο να λέει
--κοφτο κόφτο πάρτο λίγο αριστερά stop, λίγο δεξιά
καλάαα είσαι , κρέμεσαι ισοζυγιασμένα τράβα και χειρόφρενο ....
η εδώ αντίσταση θα συνεχιστεί με σκίτσα τσιπάκια και άλλα ωραία και εμείς κλάμαααα και χαμός
ώσπου θα συνηθίσουμε .........
ολο αυτό είναι ο κακός χαμός όμως για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους μαζί και ο κακός μας ο καιρός
έφτασε η ώρα όπου οι ανυπότακτοι θα εκπληρώσουν τα πιό τρελλά τους όνειρα
για παράδειγμα θα φοράς σκάφανδρο και θα κολυμπάς κατά μόνας στο δρομολόγιο Κρήτη-- Αθήνα
δεν είναι κι άσχημα
ευτυχώς που τα κόλπα του ολοκληρωτισμού ναζισμού γκουλαγκ και όλα τα καλά της έμβιας ζωής διαδέχονται το ένα το άλλο και η αντίσταση οργανωμένη με ενδυμασίες , αλτρουϊσμού, ανθρωπισμού , ισότητας και ότι ονειρεύτηκαν οι στοχαστές καθήμενοι στα γραφεία τους και μηδέποτε εντρυφώντας στα βαθιά ανθρώπινα, ανά τους αιώνες συνέγραψαν και οι λαοί -ως λαοί-μετά το δείπνο απολάμβαναν την γραφή
ο καιρός θυελλώδης και γερά σκάφανδρα
οι πλόες συναρπαστικοί και σημαία οχι στην απάνθρωπη υποταγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου