ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΩΜΕΤΡΗΣ
Ως εκ τίνος κόρην αιτησαμένου ύδωρ
Ὤ τὸ πικρὸ νερὸ ποὺ πάλι ἤπια καὶ πάλι.
Διψῶ ἀκατάπαυστα. Ποιό τὸ νερὸ εἶναι ἐτοῦτο
ποὺ ἀνάβει πυρκαγιὰ καὶ καίει τὴν καρδιά μου;
Κρυβόταν τῶν ἐρώτων ὁ δαυλὸς ἐντός του.
Καὶ τώρα τί νὰ κάνω; Δῶσε μου ὅμως, κόρη,
τὰ χείλη σου νὰ πιῶ‧ μὰ ἀπὸ μακριὰ μὲ φλέγεις.
Κοντά σου τὴ φωτιὰ τοῦ πάθους πῶς θὰ ἀντέξω;
Μόνο ἕνα φάρμακο γιὰ αὐτὴ τὴ δίψα ξέρω:
τὸν ἔρωτα, ἔρωτας πιὸ φλογερὸς τὸν σβήνει.
Τὸν πιὸ μεγάλο ἔρωτα ἕνας πιὸ μεγάλος.
Χριστέ μου, ἁρπάζομαι ἀπὸ σένα τώρα, δῶσ᾽ μου
τὸ ζῶν νερό σου, αὐτὸ θὰ σβήσει καὶ τὴ φλόγα.
------------------------------------------------------
O Ιωάννης ο Γεωμέτρης ή Ιωάννης Κυριώτης (άκμασε το β' ήμισυ του 10ου αι.) ήταν ποιητής, στρατιωτικός και μοναχός στη Ρωμανία. Ήταν μία από τις κύριες μορφές των Γραμμάτων κατά τη Μακεδονική Αναγέννηση.
Ήταν μάλλον από ευγενή καταγωγή· δεν γνωρίζουμε άλλους συγγενείς του. Ήταν καλά εκπαιδευμένος και υπηρέτησε στον Ρωμαϊκό στρατό πριν αποσυρθεί ως μοναχός.
Ηταν , ένας απ' τους καλύτερους βυζαντινούς ποιητές, έζησε τον 10ο αιώνα. Η ποίησή του αποτυπώνει τους ταραγμένους καιρούς του Φωκά και του Τσιμισκή και την προσωπικότητα του δημιουργού της: έναν άνθρωπο γεμάτο φλόγα και πάθος. Πολεμιστής ο ίδιος στην πραγματική ζωή χρησιμοποιεί τον λόγο ως όπλο ενάντια στην δυστυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου