Τ ΑΗ- ΓΙΑΝΝΗ
Αι Γιαννιού
κάτι σας εθνική εορτή
Αν χάσουμε το έθος, θα φωνάζουμε στο δρόμο
σε κάποιο της αυτοκρατορίας σοκάκι....
."Γ Ι Α Ν Ν Η Η Η "...
φωνή αέρας συριχτός, πνιχτός, που να σαρώνει το στέρνο ,
κι όποιος θα γυρνά το κεφάλι
εμείς θα κλαίμε βουβά
θα πλησιάζουμε, θα αγγίζουμε το κρανίο
βυθισμένο το μάτι σε άλλους ωκεανούς
και θα απλώνεται η καρδιά μας στην πατρίδα..
Τ Αι Γιάννη μία φορά φόρεσα στην πλάτη,, κάποιον, δεν εσώθη
Τον κουβάλησα με τα χέρια, τον απίθωσα, στα βρεγμένα της όχθης βλαστάρια
..........να τον βρουν οι δικοί του.........
να τον κλάψουν, να σιάξουν το γιακά , να του φιλήσουν τα βρεγμένα μάτια .....
να τον πλύνουν, να τον μυρώσουν με τα δικά τους δάκρυα...
Κι έγινε το όνομα πατρίδα και σταθερή κόψη, με τρομερή όψη.
(Πηγή Άκλιτον--ΑΣ) 2017
(απόσπ από ΑΣ "Ο πάγος")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου