ΑΙΣΧΥΛΟΣ
Ἀγαμέμνων (281-319)
Ι. Ν. Γρυπάρης
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Ο Ήφαιστος! στέλλοντας τρανή λάμψη απ᾽ την Ίδα.
και επανωτές φωτιές αγγαρεμένες
ξεπροβοδούν ίσαμ᾽ εδώ τη φλόγα: η Ίδα
στον κάβο Ερμή της Λήμνου κι από κείθε τρίτη
η άγια τ᾽ Άθου κορφή το φως παραλαβαίνει.
Και ολότρανη, που πάνω απ᾽ του πελάου τη ράχη
να προσπηδήσει της φωτιάς της ταξιδεύτρας
η δύναμη, σα χρυσοφέγγισμα ήλιου η πεύκα
στις βίγλες του Μακίστου αγγάρεψε τη λάμψη.
290 Και κείνος όχι ανάμελος ούδ᾽ απ᾽ τον ύπνο
νικημένος ξαστόχησε το χρέος που είχε.
μα πέρα η φλόγα στου Εύριπου το ρέμα φτάνει
και στου Μεσσάπιου τους σκοπούς τα νέα φέρνει.
και τούτοι αντιφωτούν και τα ξεπροβοδίζουν
πιο μπρος, ανάβοντας ξερά τα ρείκια στοίβες.
Και πάντα ορθή και δίχως ν᾽ αδρανίζει η φλόγα,
τους κάμπους τ᾽ Ασωπού σα μελιχρό φεγγάρι
περνά και στις ψηλές κορφές του Κιθαιρώνα
φωλιά καινούρια η γοργοδρόμα η λάμψη στήνει·
300 και δεν αρνιέται η βίγλα κι απ᾽ το προσταγμένο
πιότερο ανάβοντας πιο πέρα να τη στείλει·
κι η φλόγα δρασκελώντας τη Γοργώπη λίμνη
και πέφτοντας στο Αιγίπλαγκτο μηνάει την τάξη
να μη αμελούνε της φωτιάς· κι ευτύς με ζήλο
γλώσσες φλογών σηκώνουν τέτοιες, που τον κάβο
να ξεπεράσουν του Σαρωνικού του κόλπου·
κι ορμά σαν κεραυνός κι ως εδώ φτάνει η λάμψη
στις βίγλες τις γειτονικές μας του Αραχναίου,
310 ως που σ᾽ αυτές χτυπά των Ατρειδών τις στέγες
το φως, που πρόπαππο έχει τη φωτιά της Ίδας.
Τέτοιους εγώ λαμπαδοφόρων έχω νόμους,
να παίρνει και να δίνει ο ένας με τον άλλο
κι ο πρώτος που έτρεξε νικά κι ο τελευταίος.
Αυτά σου λέω συνθήματα και τα σημάδια
πόχει απ᾽ την Τροία ο άντρας μου στείλει σε μένα.
ΧΟΡΟΣ
Έπειτα πάλι τους θεούς θα ευχαριστήσω,
βασίλισσα, μα τώρ᾽ αυτά που λες τα λόγια
θα ᾽θελ᾽ ακούοντας άπαυτα να μη χορταίνω.
Μυκηναϊκή Τοιχογραφία Τίρυνθα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου