παίζω στοιχήματα τον καιρό
πες μου
θα σωθούμε ναι ή όχι ;
στοιβηδόν συγκρούονται ασημένιες των νεφών σταγόνες
ανατινάσσονται στην κορφή των μαλλιών μου
ψεκάδες κτυπούν το πρόσωπο
πάλι---ξαναρωτώ---δεν θα σωθούμε ή θα σωθούμε;
παγοβελόνες ορμούν στον οφθαλμό, στην κόρη
χιλιάδες βέλη πάγου πληγώνουν το μάτι
σωρείτες απειλούν τις στέγες στην πόλη
λέγε- δεν έχω άλλον από εσένα , σε ρωτώ....
στρόβιλος καταιγιδα, στην ατμόσφαιρα μπουκώνει τα φύλλα, τον σκύλο,
την ζακέτα , τραβά το μανίκι και τον ώμο μαζί
καμία απάντηση
μου γυρνά την πλάτη και φεύγει μανιασμένος καιρός
σα λύκος πεινασμένος
κάποια στιγμή θα μιλήσει κάποιος γι αγάπη και θα λέμε
----θα σωθούμε ή δεν θα σωθούμε---
θα βουτάμε το κεφάλι γεμάτα με φιλιά το στόμα
θα ορμάμε δαδί φλογάτο
και πάλι---θα σωθούμε;;
το χιόνι πηγή ζέστης
χείλη οροσειρές παθιασμένες
ο έρωτας
αβυσσαλέο βάθος σαν εκκλησιάς ιερό
ροδώνες, σπαρτιές σπαθάτες, βράχια μαχαίρια δίκοπα
πέτρες στροβιλισμένες
στο στρώμα της αγάπης
πες μου
θα σωθούμε;;
--------------------------------
ph Fanny Ardant by Frederique Barraja , 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου