Την μέντα θυμάμαι
Τριγύρω ποτάμια θολά, κατέβαζαν λάσπη
Ο σκύλος τρελάθηκε
Αρχιζε να κυλιέται
Την μέντα , δοξάρι και πανί
Κι ένας αχός παρατημένος
δεν μπόραε να βρει τον δρόμο ν ακουστεί--(1985)
---------------------------------------
Κρύο παντού
Από τα πάνω σύνορα μέχρι την Γαύδο
Απλωμένα χέρια ξυλιασμένα απλώνουν μεταξύ τους μόνο οι υγειονομικοί
Τελικά σ αυτόν τον τόπο οτι σωθεί θα φορα άσπρη μπλούζα κι από μέσα θα θρυμματίζεται ο πάγος λόγω καρδιάς
Πάλι θα διαφωνήσουμε
και στά αγάλματα και στους αδριάντες σπαρακτικά θα χωριστούμε (2022)
---------------------------
Τα παιδιά χαμένα στους τοίχους των σπιτιών τους
Είναι εφιαλτική η ερώτηση να ψελλίσεις --ποιός κάνει όνειρα σήμερα---(2022)
--------------------------
10ετία χωρίς θέρμανση στα πατήσια και αυτή την άνοιξη θα φιράνουν τα γεράνια
παρ όλο το στοίχημα οτι θα τα σώζαμε....
---------------------------
Με κτύπησε, υπερκόπωση .....
κι άλλα για τον πόλεμο θα αργήσω να γράψω
Λες και φύτρωσαν στ δάκτυλα αγκάθια (απόγευμα τρίτης τρυπιας και ασάλευτης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου