Αν ακούσεις ένα τραγούδι το συνδέεις με τη μητέρα σου. αν μυρίζεις ένα άρωμα που ήταν καθαρά δικό της. αν ακούσεις μια φωνή που σου θυμίζει τη δική της--βιώνεις έναν πόνο βαθιά μέσα σου, στον πυρήνα σου. Το λένε Mama Bones, και το ένιωσα για πρώτη φορά να κάθομαι σε αυτές τις αίθουσες, να παρακολουθώ αυτές τις ταινίες και να σκέφτομαι «Πρέπει να πω στη μαμά πόσο εξωφρενική είναι η Miriam Hopkins» ή «Η Bette Davis έχει ενσωματώσει πλήρως τους τρόπους της γυναίκας των φαρμακοποιών». και θα ένιωθα αυτόν τον πόνο και ξαφνικά συνειδητοποιούσα ότι το άτομο με το οποίο ήθελα να μοιραστώ αυτές τις αντιδράσεις, αυτές τις παρατηρήσεις, ήταν κάποιος που πίστευα ότι μισούσα. Το άτομο που νόμιζα ότι μισούσα και ένιωθα ότι δεν καταλάβαινα, με είχε κάνει κάποιον που θα μπορούσε να εκτιμήσει αυτές τις εικόνες, αυτές τις ψευδαισθήσεις, και που πιθανότατα με είχε κάνει συγγραφέα."--Tennessee Williams στο FOLLIES OF GOD: TENNESSEE WILLIAMS AND THE WOMEN OF THE FOG του James Grissom.
"If you hear a song you associate with your mother; if you smell a scent that was distinctly hers; if you overhear a voice that reminds you of hers--you experience a pain deep within you, at your very core. They call it Mama Bones, and I felt it for the first time sitting in those theaters, watching those movies, and thinking 'I must tell Mama how outrageous Miriam Hopkins is,' or 'Bette Davis has totally incorporated the druggists's wife's mannerisms,' and I would feel this pain, and suddenly realize that the person with whom I wished to share these reactions, these observations, was someone I believed I hated. The person I thought I hated, and felt I didn't understand, had made me someone who could appreciate these images, these illusions, and who had probably made me a writer."--Tennessee Williams in FOLLIES OF GOD: TENNESSEE WILLIAMS AND THE WOMEN OF THE FOG by James Grissom.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου