Η λογοκρισία για τον πόλεμο από την επίσημη προπαγάνδα, είναι χειρότερη από την απαγόρευση σε πληροφορίες που δεν συμφωνούσαν με τα συστημικά μέσα στην αντιμετώπιση της πανδημίας και όλα τα σχετικά με τα σκευάσματα κτλ
Υποθέτω οτι επειδή η πλειονότητα προσαρμόστηκε στο φαινόμενο της λογοκρισίας --χαρακτηριστικό φασιστικών αυταρχικών πολιτευμάτων--θα καταντήσουμε να αυτολογοκρινόμαστε παβλοφικά για την ανθρωπιά μας και διόλου δεν θα ταιριαζει αυτό το χαρακτηριστικό με την ανθρώπινη υπόστασή μας Αντιθέτως την αφαιρεί με αυτοχειρία
Στους καιρούς της καταιγίδας ένας ακέφαλος λαός -όπως ο δικός μας --ένας προδομένος λαός από το σύνολο του πολιτικού προσωπικού--όπως ο δικός μας, ένα λοιδορημένος λαός από την πλειονότητα δήθεν σχημάτων υπερασπιστικών --όπως ο δικός μας--, ένας λαός που έχει απωλέσει την ιδιότητα να είναι λαός--όπως ο δικός μας---, ένας λαός δρομολογημένος από τους ισχυρούς παγκοσμιοποιητές να παυθεί--όπως ο δικός μας--
ένας λαός αδειασμένος από την πλειοψηφία της διανόησης που ετοιμάζεται να μεταναστευσει εις Παρισίους ή στην Αλεξάνδρεια όπως παλαιά η όπου αλλού θα επιζήσει με σκοπό να συγγράψει την ιστορία λήγοντας στην φρικτή συμπερασματική παράγραφο όπου θα σημειώνουν οτι...ο λαός αυτός έπρεπε να πεθάνει μια και χρεώθηκε με ηλίθιο τρόπο το άχθος της σύμπασας αρούρης
και ημείς οι συγγράφοντες, αμελήσαμε (ως κατακλείδα για την γαλήνη του δείπνου εξαιρώντας τον εαυτό τους)
Προτάσεις επιβιωτικές για την συνέχεια του βίου
με όνομα δίχως όνομα
με ταυτότητα παραχαραγμένη
με χαρακτήρα του σκυφτού φτωχού
ή του γλείφτη προύχοντα
σε μια πατρίδα που δεν θα είναι πατρίδα αλλα διάδρομος οργωμένος από τα πετρέλαια
δεν είναι πρόταση σε ανθρώπινο πεδίο
ιδού ...μια άλλη πρόταση
......εαν και εφ όσον στρωθούν οι δρόμοι με ανατολίτικα χαλιά να περάσει εν μια νυκτί το λεφούσι της Ανατολής να σαρὠσει τον θεμέλιο λίθο της Δύσης
Καταφεύγω εγώ ο έλλην ή εγώ η ελληνίδα
Καταγής, με προσκέφαλο το μαρμάρι του ελάχιστου ορεινού οίκου
στο σκαλοπάτι που έχει ενθυλακώσει και αγκαλιάσει τα άγια πέλματα αυτών που σε μία στιγμή ραγδαία και σε μια καταιγιστική ριπή φωτός, αποφάσισαν να στήσουν τα στήθη να πέσουν επανω τους οι μαυρες και βαρβαρες ορδές και υψώνοντας την καρδιά με σχήμα τουφεκιού είπαν ΠΙΣΩ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΣ
Θα τον σαρώσουν αυτόν τον γενναίο , τα μαύρα βόλια αλλα θα τον σηκώσουν τα άυλα και η εναπομείνασα συνείδηση των όποιων έχουν παραμείνει ανθρωπένιοι άνθρωποι
Οι πρακτικές επιβιωτικές προτάσεις δεν αφορούν το σύνολο των πυρπολημένων Επειδή πολλοί βαλλόμενοι δεν θα είναι πρώτη φορά στον άγριο στόχο
Στην ύστατη στιγμή η ανθρὠπινη στάση που με ελεύθερη βούληση διαλέγει τον δικό της τρόπο στην εγκατάλειψη αυτής της Γης είναι μόνο η ανύψωση εαυτού στην ριπή της συνείδησης
Το Φως κι ο Θεός είναι η Συνείδηση
Καλή ανάβαση αγαπητοί
΄Νεο Χρονογράφημα Μ Τρίτη Απριλίου 2022--αρθμ 5-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου