Η Παθολογική κλινική “Ευαγγελίστρια” ιδρύθηκε το 1953 από τον ιατρό-χειρουργό Γρηγόρη Γεωργιάδη. Έως το 1958 λειτούργησε ως χειρουργική κλινική στη διεύθυνση Αγίου Μελετίου 103.
Από το 1958 έως το 1978 λειτούργησε ως Γενική Κλινική στη διεύθυνση Γ’ Σεπτεμβρίου 121 & Γ’ Σεπτεμβρίου 103. Και στη διεύθυνση Πυθίας 24 στην Κυψέλη, στην οποία μεταφέρθηκε το 1967 και στεγάζεται έως σήμερα.
Από το 1978 λειτουργεί ως Παθολογική Κλινική με ειδίκευση στα χρόνια, βαριά περιστατικά.
Σήμερα η εικόνα της Ευαγγελίστριας είναι ραγισμένη, σπασμένη
Ο τελευταίος όροφος δεν είναι αρτιμελής , του λείπει η σκεπή και όλα τά υπόλοιπα που κάνουν μία οικοδομή,κτήριο
Ψάχνοντας να βρω τον ιδρυτή, τον χειρουργό γιατρό, πιθανόν ερχόμενο από την Πόλη , ή από τον Εύξεινο να τον ρωτήσω τι χρώμα , ήχο και μελωδία είχε το όνειρό του -τότε-το 1953
Κανένα ιστορικό στοιχείο δεν ευρέθη Λες και είναι επικηρυγμένος σε αφάνεια
Αυτό το κοινό στοιχείο θα μας ένωνε
Εκείνος μετά θάνατο και πολλοί τέως έλληνες στην τέως πόλη είμαστε αφανείς και για να ακριβολογώ------επικηρυγμένοι-----Στο West της Αμερικής , οι φωτογραφίες μας θα ήταν αναρτημένες σε σπασμένες τζαμαρίες, σε ραγίσματα στα ενὠματα των τοίχων , σε σκοροφαγομένες αντιρήδες , μια και οι εισβολείς δήωναν τα πάντα απ όπου περνούσαν
και θα ανέγραφαν Wanted
Οι εισβολείς όμως -οι αγριότεροι--αυτοί που σπρώχνουν άλλους, από βάθη και εδἀφη με ακατανόητους για μας τρόπους, ως σκιαχτρα
--ήταν πάντα κάποιοι από εμάς, μιλούσαν ελληνικά, σπουδάζαμε και πορευόμαστε μαζί Ολοι εμείς που ρεμπελεύαμε ,ως χώρα ή εξωχώρα (όπως το πάρει κανείς) παίκτες σε στημένο παίγνιο της χειρότερης μπαρμπουτιέρας
Τα ζαρια πειραγμένα και φτύναμε ο ένας στην μούρη του άλλου φούμο καπνού και βρισιές
Εμείς --ο λαός --σε ρόλο κυρίαρχου εκλογέα και οι δήμιοι αιρετοί σε ρόλο εκλεγμένου με άδεια από τον υποψήφιο για φούντο
Ο γιατρός Γρηγὀρης αν ζούσε , έιμαι σίγουρη οτι θα συμφωνούσε
Και τότε , κάτι σαν θαύμα, θα του πρότεινα να εγκατασταθώ-- μέχρι του γκρεμίσματος των εδώ πόλεων-- στον υπαίθριο άνω χώρο
Θα έβαζα τζαμαρίες συρόμενες αντί για σκεπή ..........
Οπότε θα συγκατοικούσα με τους καιρούς
Θα έφτιαχνα μπανιέρα στο πιό ψηλό σημείο να βλέπω όλο τον δρόμο και να τρέχει από πάνω κεραία για να παίζει μουσική μετά παρασίτων
Αντι για παραβάν θα ανέμιζαν μανταρινιές σε γλάστρες και μανόλιες για τις ασημόφτερες καλοκαιρινές νύχτες
Η εστία για παρακευή του φαγητού , θα ήταν δίπλα σε πάγκους, με εργαλεία και μοιρογνωμόνια για τις προσαρμογές μεταλλικών και κεραμικών έργων, περασμένων αιώνων
Μαζί κι οι υπολογιστές σε οθόνη ευκρινέστερη για αναγνώσεις περίεργες
Ολο το τοπίο θα προκαλούσε υπαρξιακό παροξυσμό, αλλά το μεγα άθλημα που λατρεύω, είναι όλο αυτό να μπορώ να το υπερβώ
Να γράφω διάφορα με προτάσεις, από κεραμίδι σε υδροροή, κι η τελική συλλαβή να σ ώ ζ ε τ α ι και να επιστρέφει στα πλήκτρα του p.c.διαυγής και ξανανιωμένη
Να πέφτουν βροχές με μύριες από το χέρι του θεού στάμνες και να ξεπλένουν το καρτούν που βιάζει την πόλη
Να είμαι εξόριστη δια παντός , αλλά και εδώ παρούσα
Να γίνομαι ένα με την τελική πτώση
Κάποτε η σκόνη θα πάρει μορφή ωραία και ηλιόλουστη
Δεν θέλω από τον ερχομό αυτό, να λείπω
Στον γδούπο , θα ξεγλιστρήσει η ερώτηση η έσχατη και θα κρυφτεί σε εκρηκτικό φως αναπηδώντας από την σκόνη.
Με τίποτε δεν θέλω να λείπω
Κάτι σαν αστερισμός που μας κοιτάζει και πολλές φορές να κλείνει το μάτι
Θα το λεγα στον γιατρό --όλη αυτή την ανακαίνιση--και ασφαλώς θα με καταλάβαινε μια κι είχε ονειρευτει -ο ίδιος κάποτε-- την Βαγγελίστρια...........
Περνούν τ αστέρια και σκεπάζουν τα ποδοβολητά με τα ασκέρια
Και θα γράφω ατάραχη μες στην μπόχα και την βουή
Και η τελευταία λέξη θα μου μένει πάντα και πάντα πιστή
και θα ρωτούσα πάλι -----πόση αγάπη στα μάτια του βλέπεις;;------
και εγώ θα απαντώ με κοντυλοφόρο, ψαρεμένο από έναν φτερό γλάρου, στην Κρήτη
θα ανακατώνω τα νέφη , για να σώζω την έσχατη συλλαβή , μέσα στην πιό ιερή σιγή
Αυτός είναι ένας άλλος πλους
Κάτι σαν τριήρης που ποντίζει οτι κακοφορμισμένο πλήττει την ωραιότητα
Η νηνεμία αιωρείται και ο δρόμος μας είναι δασύς και οξύς....
Χρονολόγιο 25 Απριλίου 2022 , στον ιστό των σωσμένων καταιγίδων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου