έχουμε ανταλλάξει τόσο όμορφες λέξεις μεταξύ μας
κάθιδροι από την αγωνία , που σφίγγει τα σαγόνια
έχουμε γράψει τα καλύτερα
που στο τέλος θα παρακαλάμε
"λίγο ακόμη να γράψω κι αυτό"
ή
"λίγο ακόμη νομίζω οτι μ αγαπάς λιγάκι"
ή
"πόσο ποιητικά γράφεις και τα μάτια μου γίνονται δέντρα στο φεγγάρι"
μη μας το χαλάσουν οι αντιστασιακοί
τώρα που το πιάσαμε από την αρχή το νήμα
εμείς οι ταπεινοί κι ασήμαντοι γραφιάδες
λίγο ακόμη να κατασπαράξουμε το χαώδες φως και να βγούμε απέναντι
(σημ τι κάθομαι και γράφω σε τόπο άτοπο και ιπτάμενο...)
(σημ εν τω μεταξύ πετούν σε κάδους όσους δεν είναι δυνατόν να τους ακολουθήσουν
σε λίγο έτσι όπως πάνε, θα φτιάξουν ενα στρατόπεδο την γη
να προλάβουμε να φύγουμε κάποιοι ...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου