Περί θανάτου ......αδυνατώ να περιγράψω
Μπαίνω σε βάρκα πρόχειρη που να κτυπά το κύμα και να τρίζει
Μια βάρκα που να θυμίζει καλοκαίρι αλλά σα να μη μπορεί να πλεύσει
Να βγώ σε τόπο ιερό
Να συναντήσω ανθρώπους που αλαφιασμένη να θέλω να τα πω όλα γρήγορα
να πιάνεται η αναπνοή μου, να βυθίζομαι σε εκφράσεις οδύνης και εκείνοι να με κοιτούν με βλέμμα μειλίχιο και να περιμένουν να αφήσω τον λόγο και να περιπλανηθώ μαζί τους στην φορά του βλέμματος, τη στιγμή
της ανατολής ή της δύσης και την συμπεριφορά των πετούμενων
Τι παρηγορία
Και να μη συμφωνήσουν , μήτε να διαφωνήσουν αλλά να συγκατανεύσουν απλώς σαν να κοιτούν και να αντικρίζουν ένα πετούμενο
Τι παρηγορητική μειλιχιότητα
Και οτι είχαν να πουν να τα αισθανόμουν μεσα από τα μάτια και μόνο.....
Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου