Ο θάνατος με ζώνει
Καθημερινά φίλοι διαδικτυακοί αφήνουν τα επίγεια
Οι δικοί μου άνθρωποι ""πιστοί στους γιατρούς τους"" επιχειρούν στο ναρκοπέδιο της 4ης δόσης
Δώσε Θεέ μου φώτιση ...........Σε παρακαλώ με όλη την δύναμη της ψυχής μου
Ο θάνατος συνεχώς σαν εφιάλτης, καθημερινά σαν κακοποιός που αρπάζει οτι μπροστά του βρει
Δώς μου Θεέ μου δύναμη ---------Ο χάρος μ έχει εξουθενώσει
Νοερά συσκέπτομαι με σένα αν και απών με το φυσικό σου σώμα, σα να είμαστε σ ένα περβάζι
ακουμπισμένοι και χωρίς λέξεις και ήχο
πηγαινοφέρνουμε την οδύνη σα να φουμάρουμε ένα σύννεφο έτοιμο να ανατιναχτεί γεμάτο βροχή
Κλέφτες και κακοποιοί έζωσαν τελευταία την πόλη
Και σε μας εδώ κάτι επιχείρησαν ..............
Το κλίμα είναι ήδη πολεμικό γι αυτούς που βλέπουν
Δώσε Θεέ μου φώτιση !!!
Οι αλήθειες σαν λόγχες συντρίβουν τα παραπετάσματα
Οι τελευταίες αυταπάτες σκορπίζονται
Ενδοσπλαχνικές μάχες είναι αυτές αλλά για να τις δώσεις
σημαίνει οτι διαθέτεις σπλάχνα ενώ αντιμετωπίζεις όλο
και περισσότερο σκληρούς ανθρώπους αλλά ...άσπλαχνους
Να σου πω πώς χαίρομαι που δεν μιλάμε με ήχο
Σαν τον μοναχό στο Ορος που έριχνε ο ουρανός χαλάζι , τον ρωτούσε ένας έρμος γιατρός
γεμάτος αγωνία , εαν κινδυνεύουν από την νεροποντή, κι ομοναχός αδιατάρακτος απάντησε μετά λίγα
λεπτά απαντώντας με δυό λέξεις --να χεις πίστη---και τίποτε άλλο
Κι ο γιατρός μετά την κάθοδο είχε γαληνέψει από το άγιο μάθημα
_________________________________________________________
Μέσα στην θύελλα , κράτησε αρκετά η ερημία μου
Μπήκαν άλλωστε τα σκόρπια στην σωστή αλληλουχία
Από αύριο θα ράψω το μπάλωμα στην χλαίνη του πατέρα μου
Θα χρειαστεί......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου