Ορατό το εξής αόρατο
Πάς στο super market οπου τα χρήματα για τις ίδιες ακριβώς προμήθειες , ως γνωστό είναι παραπάνω από ότι πλήρωνες
Συναντάς διάφορους γνωστούς όπου με φωνή σβηστή επαναλαμβάνουν οτι ακόμη δεν είδαμε τίποτε και το φθινόπωρο και μετά θα αντιμετωπίσουμε κατά μετωπο .....τους δράκους
Στρίβουν πλάτη και σου έχουν δώσει τον δράκο στην παλάμη....
Οι πάντες λένε και επαναλαμβάνουν το ίδιο
Δεν ισχυρίζομαι αισιόδοξα οτι δεν είναι έτσι τα πράγματα
Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι δεν έχω συναντήσει κάποιον--α--πνιγμένο και με δύσκολα --όπως όλοι μας άλλωστε --
και να πεί
<κόλαση , όλο και χειρότερα, να δώσουμε τα χέρια μεταξύ μας, να φτιάξουμε καταλόγους με τους λίαν ευάλωτους, να μοιραζόμαστε τα πάντα, να μαγειρεύουμε ένα πιάτο φακές και να σηκώνουμε τηλέφωνο εαν έχει κάτι να φάει ο διπλανός μας
να....να....να....κι ας έχουμε κουτσούβελα, να τους δώσουμε το παράδειγμα ως ασπίδα ζωής....>
Μετά, κάτι άλλο,
Οταν μοιρολογάμε το χαμό μας τότε και ο ίδιος ο χαμός γίνεται κάτι μη αντιμετωπίσιμο
Δεν ξέρω εαν αυτή η νοοτροπία ως μάστιγα υποταγής αναμεταξύ μας αλλάζει....Δεν γνωρίζω
Αν τον συναντούσα τουλάχιστον θα είμαστε δύο
Και δύο άνθρωποι έχουν δυνατότερη φωνή .......
Μιλώ πάντα για το κέντρο της Αθήνας και μιλώ από τόπο περίεργο εκ των πραγμάτων
Μετά, οταν λες θα αντιμετωπίσουμε , το λές στεντόρεια
Λες , θα αναμετρηθούμε ως grande finale
Ενωμένοι θα νικήσουμε
Βλέπεις το ενωμένοι έπεται της κοπιαστικής και αιματηρής καταβύθισης στο μαρτύριο της ατελούς ύπαρξής μας ......
ή συνταυτίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου