Όχθη καταπράσινου λειμώνα,
εσύ
η γή ολάκερη να ξεραθεί
ο φλοιός σε σκληρούς ρόζους να χωριστεί
φρυγμένα χείλη
σταγόνα νέκταρ η πρώτη βροχή,
από τα μάτια σου,
εσύ
θυελλώδης νεροσυρμή
εγώ νερό και εσύ η κοίτη μου
με κοχύλια σφηνωμένα τις περισπωμένες και τα θαυμαστικά
(από ηλεκτρόδιον)(μικρό απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου