Ξυπόλητη ανάβω τσιγάρο
δρομάκι ή μωσαικό ή πάτωμα ή άμμος
ή πέτρες η αμμοθίνες ή ξερόκλαδα
ή οτι άλλο περνά στα βαθιά βλέφαρα
τέλος μιας ολόκληρης εποχής με αποχαιρετισμό ενός εμβληματικού έλληνα
νερό πολύ
να ξεπλύνει τα κρίματα τα άδικα τα προδομένα και τα λυπημένα
ο Μίκης μένει αθάνατος με έρωτα μεγάλο για οτι ορίζει την ελλάδα
στην πολιτική δεν έκανε λάθη
δεν λαθεύει ο ποιητής κι ο μουσικός
απλά γυρνά τον κόσμο αλλιώς
τον γυρίζει σε μια μοίρα άλλη -χωρίς μετρήσεις ορατές
και μένει αθώος και αληθής
Από όλη την φοβερή κατωφέρεια της αντιπολίτευσης
ο Μίκης μένει Αθάνατος
Η Μόνα Λίζα πάντα με απορία για ότι η ρίζα αυτού που αποκαλεί η ίδια ευρώπη είναι το πέλαγο που είναι βαθύ κι η αγάπη που είναι μεγάλη
Στο βάθος παιανίζει ο Σέρπικο μαζί με τον Διγενή
Αγαπητοί Ιδού. Μέ έναν θάνατο αθώου και παραδομένου στην θέρμη της αγκαλιάς μας
Σε μια κοινωνία του κοινού μας σώματος
Εμπρός για την δικαιοσύνη την νοητή του Ηλιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου