Κάθε πρωί και κάθε μέρα συνομιλώ με τους συντρόφους μου
Μ αυτούς που αφανίστηκαν κι όμως αυτοί,με τα μάτια όμοια με του ουρανού την λίμνη, έγειραν στην ανθρώπινη πλευρά με επιμονή, πείσμα και αμετάκλητα.
Ο Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι στο πλευρό μας σήμερα
περί δημοκρατικής τάξης,
ανάμεσά μας οι αμίλητοι ζούνε.
Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί,
οι ηγεμόνες δυναμώνουν,
ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν,
των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν.
Ετούτων των αμίλητων το πετσί,
περίεργα θα ’λεγες είναι φτιαγμένο.
Τους φτύνουνε καταπρόσωπο κι αυτοί σκουπίζουνε σιωπηλά
το πρόσωπο το φτυσμένο.
Να αγριέψουνε δεν το λέει η ψυχούλα τους,
και που το παράπονό τους να πούνε;
Απ’ του μισθού τα ψίχουλα, πώς να αποχωριστούνε;
Μισή ώρα, κι αν, βαστάει το κόχλασμά τους,
μετά αρχινάνε το τρεμούλιασμά τους.
Ει! Ξυπνήστε κοιμισμένοι!
Από την κορυφή ως τα νύχια ξεσκεπάστε τους,
άλλο δε μας μένει.
φωτογραφία αγνώστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου