Νικηφόρος Βρεττάκος
ΕΝΩΠΙΟΣ ΕΝΩΠΙΩ
15-6-1962
Νομίζω πώς ὑπερβάλλω τίς δυσκολίες, πώς ὑποτιμῶ τίς δυνάμεις μου. Ἄλλωστε πῶς μοῦ πέρασε ἡ ἰδέα πώς ἡ ζωή μου -ἔτσι πού εἶμαι φτιαγμένος- δέν θά ἦταν ἕνας μακρύς πόλεμος; Δέν ξέρω ἄν σάν στρατιώτης πού ὑπῆρξα, πολέμησα σωστά. Ἐκεῖνο πού ξέρω εἶναι πώς ἔδειξα ὥς τά σήμερα ἀπερίγραπτη ἀντοχή κι’ ὅτι ἐδῶ πού ἔφτασα, κερδίζοντας -χωρίς ἀπώλειες στὸ σῶμα μου καί στήν ψυχή μου- μπορῶ νά διεκδικήσω τή μικρή αὐτάρκεια τοῦ ἥλιου πού λείπει, αὐτό τό τίποτα, πού μπορεῖ νά συντηρήσει τήν καρδιά μου στήν πρώτη γραμμή τῆς δημιουργίας για πολλά χρόνια. Πῶς μπορῶ νά πιστεύω καί να δυσπιστῶ ταυτοχρόνως; Ναί, θά ὁλοκληρώσω τήν ἀποστολή μου, τό στόλισμα δηλαδή τῆς ζωῆς μ’ ἕνα λουλούδι.
[Από το “ΕΝΩΠΙΟΣ ΕΝΩΠΙΩ: Ἡμερολογιακές σημειώσεις”, 1991]
-----------------------------------------------------------------------
φωτό J H Lartigue
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου